| Boek | Leesfragment | Interview | Recensies | Meer |
Recensies
Recensie NBD/Biblion
Het mythische verhaal van een bij, Mell(ifera). Ze ontvlucht de Stad (bijenkorf) en gaat op zoek naar een betere wereld. Mell ontmoet de dar Nasanov op wie ze verliefd wordt; samen met vriendin-bij Apisa proberen ze in de natuur met andere Gnari (wetende) bijen een eigen kolonie te bouwen die beter zal zijn dan de grote stad. Ze zet haar leven als bijenprinses en later als bijenkoningin in teneinde haar doel, haar eigen stad Conscientia, te realiseren en krijgt daarbij steeds te maken met een afgrijselijk sterven. In dit boek wordt op boeiende, verhalende wijze duidelijk gemaakt wat de gevolgen zullen zijn van de bijensterfte waarmee de mensheid al heel wat jaren te maken heeft (het milieu en de gevolgen van de achteruitgang van de bijenstand voor de natuur en de bestuiving van de gewassen). Dit wordt veroorzaakt door die mens zelf. Met verklarende woordenlijst van termen die in de bijenteelt worden gebruikt, en bibiografie. Normale druk. – E. Wannee-Immerzeel
Recensie op Dieren4u
26 januari 2012 door Inge Arons
Ik vond het boek echt geweldig. De schrijfstijl zou ik omschrijven als puur genieten. Hier laat de auteur het serieuze probleem van de volkeren honingbijen die tegenwoordig verdwijnen zien met de fictieve perspectief van het lieve bijtje Mellifera.
Wat ik zo bewonderenswaardig vind, is dat de auteur in staat is geweest om op zo’n fantasierijke manier van haar verhaal ook nog feitelijke dingetjes van een bijenbestaan erin heeft kunnen verwerken zonder dat dit stropt tijdens het lezen. Erg leerzaam. Je leert de levenscyclus van de bij kennen. Je leert hoe de voortplanting van deze kleintjes in elkaar zit. In elke levensfase hebben ze voor het bijenvolk een nuttige bijdrage.
Hoewel het fictie is verdwijnen er tegenwoordig daadwerkelijk bijen over de hele wereld. De oorzaak is hiervan nog niet duidelijk. Aan het einde van het verhaal wordt het voor de lezer duidelijk welke ernstige gevolgen dit heeft op het menselijke bestaan.
Er wordt een klein bijtje Mellifera geboren. Deze ontmoet de harde werkbij Apisa die eigenlijk nog maar twee weken heeft te leven. Maar hierin komt een drastische verandering als ze Mellifera heeft ontmoet.
Deze twee meiden ontmoeten de bijzondere maar vooral de dappere dar Nasanov. Met hun gedrieën willen ze een nieuwe stad opbouwen. Concienta genaamd voor een Beter bewust zijn van een nieuw soort bijenvolk. Maar ze krijgen onnoemelijk veel tegenslagen. Ook hun korte levensbestaan speelt een belangrijke vraag of ze wel zullen slagen in hun grote plannen…
Recensie De Waardzegger van Hoekschewaards Landschap
door Iris van der Vlerk
Ik kreeg een recensie-exemplaar van de Mythe van Mellifera, waar ik geweldig blij mee ben.
Het persbericht trok mijn aandacht en bij het lezen van de achterflap van het boek was ik meteen geboeid. Het overtreft mijn verwachtingen. Het verhaal wordt geschreven vanuit het bijenvolk dat duidelijk menselijke trekjes krijgt. Mellifera is de hoofdpersoon en het is niet moeilijk je te identificeren met haar of één van de andere bijen. Dit boek is echter meer dan een romantisch spannend verhaal.
Al lezend kom je heel veel te weten over het bijenvolk, dat is alleen al bijzonder boeiend. Bovendien worden alle termen die te maken hebben met bijen en het bijenhouden achter in het boek verklaard.
Naast het verhaal bevat het boek ook een boodschap.
De bedreigingen die op het bijenvolk afkomen zijn zeer reëel. Het houdt je vanaf de eerste bladzijde in de greep. Het is een boek dat beslist de moeite van het lezen waard is. Het heeft zo veel in zich! Ik kijk nu met heel andere ogen naar de bijen, nooit gedacht dat de mens zoveel invloed kan uitoefenen op o.a. het bijenvolk en vaak niet ten gunste. Het boek roept vragen op, het stemt je tot nadenken. Moeten we de honing bijvoorbeeld niet bij de bijen zelf laten, zij hebben het zelf ook hard nodig, of geldt hiervoor ook … de gulden middenweg? Zijn wij met zijn allen niet veel te hard bezig geweest voor eigen gewin zonder scrupules? Ik denk met Roos Boum en anderen dat de tijd heel erg dringt om zorgvuldiger met alles wat de aarde te bieden heeft om te gaan.
Recensie Natura
In het tweemaandelijks papieren tijdschrift Natura, jaargang 109! nummer 1 van 2012, het blad van de KNNV (Koninklijke Vereniging Voor Veldbiologie)
Honingbijen spelen de hoofdrol in ‘De mythe van Mellifera’, een mooi verhaal dat gedeeltelijk berust op fantasie. In een gewone bijenkast ontpoppen zich een klein aantal ‘wetende’ bijen, die denken en voelen als mensen. Deze bijzondere bijtjes streven naar een betere toekomst en maken daarbij van alles mee. Vanuit hun gezichtspunt beschrijft Roos Boum de levenscyclus van de honingbij, hun gedrag, de producten die ze maken en hun natuurlijke vijanden. Hierdoor krijg je als lezer een intiem kijkje in de bijenkast. Een rode draad in het verhaal is de massale bijensterfte die de afgelopen jaren veel stof deed opwaaien. Roos Boum is tot het schrijven van ‘De mythe van Mellifera’ geïnspireerd, door het observeren van een oude, door honingbijen gekraakte bijenkast in haar tuin. De vlotte schrijfstijl maakt het boek tevens toegankelijk voor kinderen vanaf veertien jaar.
Recensie op Magic tales
MagicTales.nl (Maria Schrijver) op 11 december 2011:
Dit is een boek wat je een uniek kijkje geeft in de bijenwereld. Bijen zijn helaas met uitsterven bedreigd en met dit boek wil Roos Boum er de aandacht aan geven die het verdiend. Boum heeft erg veel research gedaan hoe bijen leven en daaromheen het verhaal gemaakt. Het verdwijnen van de miljarden bijen in Amerika geeft ze zo een realistisch draai. In het verhaal worden bijen verdeeld in Ignorantia (niet-wetende bijen) en Gnari (wetende bijen). De wetende bijen willen zich onderscheiden en niet meer leven zoals de niet-wetende bijen, die gedachteloos hun Koningin volgen en werkelijk alles daarvoor doen.
In begin had ik even wat moeite met me in het verhaal te verdiepen, moest even wennen aan de pratende bijen. Maar dat duurde niet lang. Al gauw wilde ik weten hoe het Mellifera en haar bijenvrienden verging. Soms kan het verhaal behoorlijk gruwelijk zijn; denk aan afgerukte geslachtsdelen en brute moorden. En dan is het juist weer erg ontroerend en dan weer spannend.
Een boek wat eigenlijk iedereen die ook maar een klein beetje geïnteresseerd is in het voortbestaan van de aarde zou moeten lezen.
Oordeel: 4 sterren
Recensie door de Bijenstichting
Het boek gaat over individuen die zich afzetten tegen de heersende cultuur, de
volgzaamheid. Ze zijn anders, ze zijn bijen. Ze zijn bijen met een vernieuwende blik op de natuur. Ze ervaren het besef dat veranderen nodig is om voort te bestaan. In hun zwart-gele wolligheid, hun vastberadenheid en hun menselijkheid zijn deze bijen charmant en overtuigend. De bij met de meest magische naam, Mellifera, is de hoofdpersoon van dit avontuur, degene die de eerste stap zet en de grootste en dapperste stappen blijft zetten. Zij is degene die je hand grijpt en je meesleurt, de bijenkorf in, je de gevaren en de
vreugdedansen laat zien, het gezoem laat horen.
In het boek staan erg veel leuke en intrigerende, soms gruwelijke feiten. Op een
speelse en indirecte wijze leer je veel over de wereld van een bij. Elke dag, zolang ik het boek las, kon ik minuten lang vertellen over wat ik die dag weer had geleerd. Mijn verbazing, mijn onbegrip, mijn ontroering spetterde ik enthousiast over iedereen die maar wilde luisteren. Dat mannen in de bijenwereld op een harteloze wijze worden gebruikt en vermoord. Dat alles wat afwijkend is wordt verbannen en het liefst vermoord. Dat indringers, uiteraard, worden vermoord. De bijen zijn zo nuchter over de dood, het hoort erbij, het is geaccepteerd.
De schrijfstijl is soms kinderlijk en eenvoudig en soms juist overdreven gewichtig. Het woordgebruik (straattaal) ervaart de ene persoon als leuk, de ander ergert zich daaraan.
Hoewel de taal soms kinderachtig is, is de inhoud zeker niet voor kinderen. Dit niet alleen door moordlustige scenes, maar ook door expliciet beschreven wrede
bevruchtingsrituelen. Deze ongecensureerde beschrijvingen van de werkelijkheid maken het verhaal heel echt en intrigerend. Het is beeldend beschreven en spreekt tot verbeelding. Het boek leest vlot en zit vol tempo. Het is verrassend spannend. Je ervaart de wereld even vanuit de bij, de wereld waarin de mens maar een primitief wezen blijkt te zijn in vergelijking met de veelzijdigheid en veelkundigheid van bijen.
Het leven van een bijenvolk wordt steeds betekenisvoller en Mellifera vecht voor deze betekenis, zonder hardvochtigheid en met liefde.
Recensie FantasyWereld
“Wanneer de bijen uitsterven, volgt de mensheid binnen vier jaar.”* Met die bewering, en het geëngageerde verhaal van honingbij Mellifera, wil Roos Boum (1963) ons aan het denken zetten.
De mythe van Mellifera gaat over de honingbij (lat. Apis Mellifera) Mellifera, of Mell, die het vertikt om zoals normale bijen te sterven binnen zes weken. Zij is “anders” en wil zich niet aanpassen aan de georganiseerde, haast communistische samenleving van de gewone bijen. Al snel komt het opstandige bijtje meer “anderen” tegen en met hen besluit zij haar droom na te jagen: het stichten van een bijenstad met enkel “andere” bijen. Mell maakt met haar vriend Nasanov en vriendin Apisa een tweedeling in de bijen: Gnari (“wetende” andere of andersdoende bijen) en Ignorantia (niet-wetende bijen). Ondanks een sterke wil en een grote berg motivatie gaat de droom echter niet zonder horten of stoten in vervulling. Een spannend verhaal, met een antwoord op het actuele ‘bijensterfteprobleem’, is het resultaat.
Plaatsing
“Dit boek draag ik op aan iedereen die een steentje bijdraagt aan een beter milieu”, schrijft Roos Boum voor in het boek. Ellessy geeft het boek uit als een “spannend, verrassende eco-roman” en hoewel het niet specifiek in het boek, op de site van de uitgeverij of bij verscheidene online verkooppunten als jeugdliteratuur wordt aangegeven (bij sommige verkooppunten wordt zelfs vermeld dat het boek voor “volwassen” geschreven is), in de reclamefolder van de uitgeverij en in de communicatie met Fantasy Wereld werd benadrukt dat het gaat om een roman voor veertien jaar en ouder. Een proeflezer van het boek, die in het dankwoord genoemd wordt, is tevens veertien jaar ten tijde van het proeflezen. De doelgroep en de tegemoetkoming daaraan is dan ook mijn grootste kritiekpunt. Sommige passages in de roman zijn erg kinderlijk geschreven, met overdadige uitweidingen over zaken die mijns inziens menig veertienjarige wel weet. Ook vertellen de bijen soms dingen aan elkaar die voor een bij logisch zouden moeten zijn, of waarop snauwerig wordt geantwoord dat degene tegen wie gesproken wordt dat al lang weet. Dit terwijl het verhaal op andere punten (ondanks ondersteuning van een bijgevoegd glossarium) juist weer vrij ingewikkeld is. Het gaat dan met name over de gedachtegangen van de bijen en verwijzingen naar gebeurtenissen in het echte leven of andere verhalen, niet zozeer over het taalgebruik. Wel kwam ik af en toe ofwel foutief óf speels gebruikt spreekwoorden tegen, zonder dat het duidelijk werd welke van de twee gevallen aan de hand was. Al met al moet gezegd worden dat het taalgebruik soepel is en eenvoudig weg leest. Ik kon mij alleen soms storen aan de wisselende voor ogen gestelde doelgroep.
Ook is het de vraag of De mythe van Mellifera wel geschikt is voor een site als Fantasy Wereld. De fantastische elementen in het boek zijn niet overduidelijk aanwezig, maar er speelt wel een groot mysterie. De gnari (wetende bijen) hebben hun kennis op een totaal onbekende manier verkregen. Dat is een interessante vraag die een lezer bezig kan houden tijdens het lezen en mij ook geboeid heeft. Het perspectief vanuit een insect is interessant, maar dit is wel zo letterlijk mogelijk gedaan. Gezien de breedte waar Fantasy Wereld naar streeft is het verdedigbaar dat een verhaal als De mythe van Mellifera hier verschijnt.
Personages en plot
Mellifera is een moeilijk karakter, die in het begin snel affiniteit wint, maar voor wie ik later steeds minder waardering kreeg. Het bijtje lijkt lui, opstandig, koppig en discrimineert bovendien de “minder slimme” bijen. Dit maakt haar natuurlijk een vrij compleet karakter, wat als goed gezien kan worden. Boum verklaard dit gedrag op het eind van het verhaal ook boven verwachting goed (met oog op spoilers zal ik hier niet noemen hoe).
De andere personages waren meer karakterschetsen dan uitgewerkte karakters. Ze verschilden van de mannelijke held, tot de oude naïeve vriendin, tot de onbetrouwbare feeks. Geen van de andere bijen heeft me werkelijk kunnen verbazen, zelfs de enkele twists die sommige bijen ondergaan vallen te voorspellen.
De plot is helder. Vanaf het begin is duidelijk wat er moet gebeuren en het verhaal kabbelt in positieve zin voort. De spanningsboog van hoofdstuk tot hoofdstuk staat goed gespannen. Het verbaasde me regelmatig dat ik nog een groot aantal bladzijden voor de boeg had terwijl ik dacht dat de bijtjes er bijna waren. De problemen die zich op hun weg voortdoen komen dus wél vrij onverwacht. Dat maakt het vermakelijk om door te lezen.
Een niet minder belangrijk element van het boek is de engagement waartoe het ons probeert te verleiden. Het verhaal van Mellifera maakt ons, mensen, duidelijk dat we beter met de natuur om moeten gaan. Weliswaar laat Boum elke populaire theorie waarom de actuele bijensterfte voorkomt terugkomen in het boek, deze overdadigheid geeft wel de ernst die zij in de situatie ziet weer. Mij zette het in ieder geval aan het denken. Misschien moest ik de bijenkorf die momenteel in de schuur staat maar eens ter beschikking stellen aan een volk?
Conclusie
De mythe van Mellifera is, ondanks enkele punten van kritiek, een vermakelijk verhaal die slaagt in haar doel: de mens aan het denken zetten. Hoewel het verhaal geen harde Fantasy, Horror of Science Fiction betreft, biedt het originele perspectief, het mysterie omtrent de kennis van Gnari-bijen en het mysterie van de ‘bijensterfte’ een vermakelijk ‘light’ fantasyverhaal.
* zou Einstein hebben beweerd aldus Boum.
Eindoordeel: 3 sterren
Luuk olde Boerrigter voor FantasyWereld
Roos Boum schrijft een spannende, verrassende eco-roman over een verontrustende toekomst van de honingbij!
Boekentip! Op Earthwatcher.nl
Een tip van de redactie van EarthWatcher aan alle bezoekers van deze website.
We hebben regelmatig artikelen geplaatst over de bedreiging van het uitsterven van de bijen. In het nieuwe boek “De Mythe van Mellifera” gaat Roos Boum hierop in. In het boek zien we de wereld door de ogen van Mellifera een honingbij, bedreigd door de mens en de veranderingen in het milieu. De bij, die over de hele wereld aan het verdwijnen is, door klimaatverandering, pesticiden en verlies van biodiversiteit.
De honingbij Mellifera is niet van plan binnen zes weken te sterven zoals het hoort. Ze is anders dan anderen; zij heeft een naam. Ze weigert op te gaan in de robotachtige massa, waar alle bijen zijn geprogrammeerd en gehersenspoeld, waar iedereen vervangbaar is en overtollige worden vermoord. Ze ontsnapt uit haar zwaarbewaakte stad. Een lugubere stad waar macabere restanten van ingekapselde doden op straat liggen, waar de mannen in september worden afgeslacht en baby’s genadeloos worden onthoofd. Na ontberingen waarbij ze zwaargewond raakt sticht zij met haar lief Nasanov een eigen stad: Conscientia (“Bewustzijn”). Alle leden van de stad zweren op de 3b’s: Een Blijvend Beter Bewustzijn.
“Nee in de lente stichten wij samen een nieuw volk in een nieuwe stad. Een eigen volk met onze genen, die bijen zullen voortbrengen die een groter bewustzijn zullen hebben. Een volk dat niet uitgebuit wordt door mensen.” (citaat uit De Mythe van Mellifera)
Mellifera wordt echter geteisterd door nachtmerries die altijd eindigen in afgrijselijk sterven. Ze begrijpt dat het haar taak is, de bijen te behoeden voor uitsterven en gaat opzoek naar de in haar dromen beschreven raadselachtige stad…
In dit bijzondere verhaal over de meedogenloze insectenwereld draagt Boum als terloops mogelijke oplossingen voor het bijenverdwijnprobleem aan. Dit maakt het tot meer dan alleen een spannend verhaal over trouw, verraad, oorlog en liefde. Het laat onmogelijke keuzes zien en zet de lezer aan het denken over de prijs die hijzelf en de honingbij betalen voor onze manier van leven
Honingbijen zijn nodig om groente en fruit te bestuiven. Als er geen honingbijen meer zijn en de mensheid dat met de hand moet gaan doen, dan wordt groente en fruit onbetaalbaar voor een hele grote groep mensen, met als gevolg meer ziekten en zwakheden. Eind 2006 zijn er alleen al in Amerika 87 miljard bijen mysterieus verdwenen! Wanneer de bijen uitsterven, volgt de mensheid binnen vier jaar, zou Einstein gezegd hebben.
“De Mythe van Mellifera is een bijzonder boek. De wereld beschreven door de ogen van een honingbij. Door menselijke gevoelens aan deze bij toe te schrijven voel je, je al snel nauw verbonden als lezer met haar. Het noodlot wat deze bij te wachten staat gaat je dan ook niet in de koude kleren zitten. Momenteel maken niet alleen wij een bewustzijnsverandering mee, maar ook deze bijen.
De mensheid moet zich realiseren dat de menselijke ontwikkelingen voornamelijk moet gaan over “zijn”, niet over “hebben”. (Citaat uit de Mythe van Mellifera)
Dit is een leerzaam boek voor jong en oud, waarbij feiten verwerkt zijn in fictie. In een leuk verhaal leer je alles over de honingbij. Het kan dan ook bijna niet dat je na het lezen van dit boek nog hetzelfde denkt over hen. Als iedereen dit boek zou lezen, zou er al veel meer begrip en een betere toekomst voor de bijen zijn.”
(EarthWatcher)
In www.stomverbaasd.com
Door Neo Xirtam
Roos Boum schrijft verontrustend boek over de toekomst van de honingbij
De mythe van Mellifera is een spannende, verrassende eco-roman. Roos Boum kijkt vanuit de bedreigde honingbij naar de mens en de veranderingen in het milieu. De bij, die over de hele wereld aan het verdwijnen is, door klimaatverandering, pesticiden en verlies van biodiverisiteit. Maar wie zorgt er voor bestuiving als er geen bijen meer zijn? Groenten, fruit en bloemen zullen onbetaalbare luxegoederen worden
Mellifera is een bij. Een honingbij, één van de vele in de kolonie waar alle bijen binnen zes weken sterven. Maar Mellifera is anders.
Zij is niet van plan zo snel te sterven, zoals de anderen. Ze weigert op te gaan in de robotachtige massa van het bijenvolk en ontsnapt uit haar zwaarbewaakte stad. Een lugubere stad waar de macabere restanten van ingekapselde doden op straat liggen, waar de mannen in september worden afgeslacht en baby’s genadeloos worden onthoofd. Met haar geliefde sticht ze een eigen stad, maar de nachtmerries blijven. Ze beseft dat het haar taak is, haar soort voor uitsterven te behoeden en gaat op zoek naar de raadselachtige stad uit haar dromen.
In dit bijzondere verhaal over de meedogenloze insectenwereld draagt Boum als terloops mogelijke oplossingen voor het bijenverdwijnprobleem aan. Dit maakt het tot meer dan alleen een spannend verhaal over trouw, verraad, oorlog en liefde. Het laat onmogelijke keuzes zien en zet de lezer aan het denken over de prijs die hijzelf en de honingbij betalen voor onze manier van leven.
“Roos Boum laat de lezer op meeslepende wijze kennis maken met een wonderlijke insectenwereld, die mijn blik op honing voor altijd veranderd heeft. Een eye-opener, die prettig leest en spannend en ontroerend tegelijk is.” (Judith Visser, bestsellerauteur, over De mythe van Mellifera).
Boum debuteerde in 2007 met de eveneens controversiële roman Valse salie, Kroniek van een verscheurde jeugd. Meer dan 12.000 exemplaren werden verkocht.
De pers over Valse salie:
“Met genadeloze precisie beschreven” (Elsevier) “Indringend debuut” (Margriet) “Bizar en gruwelijk” (Vriendin)
In https://buckfastimker.wordpress.com/
Door Henk Rostohar
GA MAAR VAST SPAREN VOOR EEN APPEL, EN DAN BEDOEL IK GEEN SCHILDERIJ!
Bovenstaande verontrustende uitspraak is van de in Frankrijk wonende en werkende schrijfster/imker Roos Boum, waarmee ze zinspeelt op de gevolgen van het verdwijnen van de bijenpopulatie. Ze schreef er een spannende eco-roman over: De Mythe van Mellifera.
In een tegelijk sprookjesachtige als meedogenloze stijl vertelt Boum vanuit het perspectief van de honingbijen hoe zij met uitsterven worden bedreigd. Centraal staat de honingbij Mellifera die alert is op de mens en de veranderingen in het milieu. Zij vlucht uit de zwaarbewaakte stad om samen met haar lief Nasanov een eigen stad te stichten: Conscienta. Hiermee wil ze de bijen behoeden voor uitsterven.
“Met dit boek wil ik de aandacht vestigen op deze nijpende problematiek”, vertelt een bewogen Boum. ”Het verhaal mag dan op het eerste gezicht wel een sprookje lijken, maar dat is het natuurlijk allesbehalve als je weet dat er alleen al in Amerika 87 miljard bijen per jaar verdwijnen. Dit heeft directe gevolgen voor de mensheid. Honingbijen zijn nodig om groente en fruit te bestuiven. Als er geen honingbijen meer zijn en de mensheid dat met de hand moet gaan doen, dan wordt groente en fruit onbetaalbaar voor een hele grote groep mensen, met als mogelijk gevolg meer ziekten en zwakheden. Dit alles in ogenschouw nemende, zou ik mijn boek dan ook liever een eco-roman dan een sprookje willen noemen. Het is faction, feiten verwerkt in fictie.”
Bijenperspectief
Boum heeft ervoor gekozen haar verhaal vanuit het perspectief van de bijen te vertellen. Dat was gezien haar imkerschap een bewuste keuze. “Gezeten naast mijn bijenkast zie ik elke dag hoe deze dieren worstelen om hun koppie boven water te houden, hoe ze proberen te overleven in de voor hen moeilijke tijden. Ik hoorde ze als het ware hun verhaal vertellen. Overigens worden er maar weinig boeken vanuit het perspectief van dieren geschreven, omdat dergelijke boeken al gauw door volwassenen als kinderachtig worden omschreven. Maar ik herinner me nog Waterschapsheuvel uit de jaren zeventig, dat zowel door kinderen als (stiekem) door volwassenen werd verslonden.”
Op het moment werkt Boum aan diverse boeken en verhalen, zoals een thriller over de veranderingen van de aarde en een autobiografische reisroman.