Olga van der Meer
ISBN 978-90-8660-347-3
Prijs € 18,95
Aantal pagina’s
Verschijnt najaar 2017
De twee hartsvriendinnen Tinka en Tess hebben allebei dezelfde, diepe wens, namelijk het moederschap. De tijd begint langzamerhand echter te dringen voor hen en het ziet er niet naar uit dat die droom uit gaat komen, want er is voor allebei niet eens een partner in zicht. Tijdens haar wanhopige en inmiddels bijna obsessieve zoektocht naar de juiste man valt Tinka steeds op de verkeerde types en Tess is haar echtgenoot verloren na een ernstig ongeluk, vlak nadat ze besloten hadden een gezin te willen stichten. Dan rijpt er tijdens een avond met veel drank een stoutmoedig plan. Wat als ze ervoor kiezen om het alleen te doen? Zonder een man om het gezin compleet te maken, maar met de steun en hulp van elkaar? Eenmaal nuchter bekijken ze dit idee van alle kanten en na lang nadenken en het maken van goede afspraken besluiten ze allebei voor het alleenstaand moederschap te gaan. Al is het op deze manier anders dan ze altijd voor ogen hadden, het is beter dan helemaal niets doen. Het is niet perfect, maar wel bijna.
Ze sliepen de halve zaterdag. Pas om kwart over twee die middag kwamen ze het bed uit, Tess met een droge mond en Tinka met nog steeds een lichte hoofdpijn en het gevoel of haar knieën plotseling van schuimrubber waren gemaakt. In eten hadden ze allebei geen trek, de koffie die Tinka zette ging er wel goed in.
“Wat een avond,” kreunde Tess. “Het effect van dat maskertje wat we hebben genomen is meteen teniet gedaan. Alcohol is heel slecht voor de huid.”
“Gelukkig was het maar een supermarktwijntje met een laag percentage,” grinnikte Tinka. “Desondanks hadden we hem goed zitten. ik weet nu hoe een kater voelt.”
“Alsof dit je eerste keer is,” plaagde Tess haar.
“Ik ben wel eens vaker over mijn limiet gegaan, maar ik ben er nog niet eerder zo beroerd van geweest.”
“We kunnen het steeds minder goed verdragen omdat we ouder worden,” onderwees Tess.
“Help me daar maar niet aan herinneren,” verzocht Tinka met een scheef lachje. “Daar is ons bacchanaal tenslotte mee begonnen, uit somberheid omdat we ondanks onze leeftijd nog steeds geen zicht hebben op een baby.”
“Iets wat we voor een avond uit ons hoofd zouden zetten.”
“Dat is niet gelukt dus. Volgens mij hebben we nergens anders over gepraat.”
“Ik geloof dat we hebben besloten om allebei een kind van een donor te krijgen om vervolgens met zijn allen in één huis te gaan wonen,” herinnerde Tess zich.
“Dat is helemaal geen slecht plan. Misschien moeten we vaker dronken worden, dan komen we nog eens op goede ideeën,” lachte Tinka.
Ze stond op en schonk hun bekers nog een keer vol. Ze waren dus aardig aan het doordraven geweest, peinsde ze. Raar hoe hersenkronkels konden werken onder invloed van alcohol! Hoewel, was het eigenlijk wel zo’n raar idee? Ze had al vaker met de gedachte gespeeld om een baby te krijgen zonder een partner erbij. Zo langzamerhand moest ze onder ogen gaan zien dat dit misschien haar enige optie was, anders liep ze de kans om kinderloos te eindigen. Tess zat in hetzelfde schuitje. Wellicht was het helemaal niet zo gek om die dronken hersenspinsels eens nader onder de loep te nemen nu ze nuchter waren. Het klonk heel ver gezocht, maar met een betrouwbare donor en goede afspraken was dit plan het overwegen waard. Met Tess aan haar zijde die hetzelfde traject zou doorlopen durfde ze dit wel aan.
In Bijna Perfect is het moederschap erg belangrijk, maar niet zoals we gewend zijn in de meeste boeken. Waarom heb je ervoor gekozen om te schrijven over vrouwen die bewust alleenstaande moeder worden?
Er zijn al zoveel boeken over vrouwen die binnen een relatie moeder worden, ook geschreven door mijzelf. Het werd tijd om eens vanuit een andere invalshoek te werken. De geboorte van een idee is overigens nooit een bewuste keuze. Er komt een vage gedachte bij je op en die ga je vervolgens uitwerken. Meestal leiden die uitgewerkte gedachten tot een boek, soms ook niet.
Kun je iets vertellen over je schrijfproces van Bijna Perfect?
Toen ik eenmaal het idee had om mijn hoofdpersoon te laten kiezen voor het alleenstaand moederschap wilde ik er niet het geijkte verhaal van maken, maar er iets extra’s aan toevoegen. Dat werd dus het gegeven van twee vriendinnen die samen deze stap willen zetten, beide om een andere reden, maar allebei verlangend naar het moederschap. Ik ben over het algemeen wel een tijdje bezig met het verzinnen van de verhaallijnen en het kloppend maken van de gebeurtenissen in een boek. Dat doe ik op papier, in een schrift. Pas als dat allemaal uitgewerkt is ga ik aan de slag met het daadwerkelijke schrijven op de computer. Dat wil overigens niet zeggen dat ik nooit meer iets verander aan het oorspronkelijke plan. In het geval van Bijna Perfect besloot ik pas halverwege er een andere draai aan te geven. Eerst was het de bedoeling beiden vriendinnen ongeveer gelijktijdig moeder te laten worden en er een alternatief gezin van te maken.
In welk personage van Bijna Perfect herken je jezelf het meeste en waarom?
Ik herken mezelf in beide vrouwen niet, eerlijk gezegd. Al ben ik zelf ook moeder en weet ik hoe diep dat verlangen naar een kind kan zijn, kan ik me toch niet voorstellen dat ik deze stap zou zetten. Maar ik heb makkelijk praten wat dat betreft, want ik trouwde al op mijn negentiende en ben nog steeds gelukkig met mijn man. Ik weet natuurlijk niet wat ik gedaan zou hebben als ik op mijn dertigste nog single was of wanneer ik mijn man was verloren. Je hoeft jezelf niet in een hoofdpersoon te herkennen om er geloofwaardig over te kunnen schrijven. Anders zou ik een zeer gespleten persoonlijkheid hebben!
Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten?
Ik hoop dat er nog vele boeken zullen volgen. Aan mij zal het niet liggen, want ik beleef nog steeds enorm veel plezier aan schrijven.
Er zijn (nog) geen recensies beschikbaar.