Olga van der Meer
ISBN 978-90-8660-292-6
Prijs €
Aantal pagina’s
Verschijnt oktober 2015
Tienermoeder Kyara trouwt op haar achttiende al met jeugdliefde Lucas, de vader van haar tweelingdochters. Twaalf jaar lang hebben ze een goed huwelijk, waar helaas een eind aan komt als Kyara achter een goed bewaard geheim van Lucas komt. De kinderen kiezen ervoor om bij hun vader te gaan wonen en Kyara blijft berooid achter. Ineens moet ze gaan werken voor de kost, iets wat door haar gebrek aan ervaring en een opleiding erg moeilijk is. Het werk wat ze uiteindelijk gaat doen houdt ze zorgvuldig verborgen voor haar omgeving en zeker voor haar dochters. Ze verandert er zelfs haar naam en haar uiterlijk voor. Als ze dit alles later achter zich weet te laten en ze een heel nieuwe weg inslaat, duikt er plotseling iemand op die haar toch herkent.
Verslagen liet Kyara zich achterover zakken in haar bureaustoel. Wat een intens misselijke streek was dit van Lucas! Was dit werkelijk de man waar ze al sinds haar zestiende mee samen was en die ze blindelings had vertrouwd? Ze wist wel bijna zeker dat Derk hier achter zat, maar dat pleitte Lucas niet vrij. Als dit zijn manier was om haar voor het blok te zetten kon ze alleen maar blij zijn dat ze binnenkort van hem af was, dacht ze bitter bij zichzelf. Hij benadeelde hier niet alleen haar mee, maar ook hun dochters. Blijkbaar interesseerde hem dat niets.
In een plotseling opkomende vlaag van woede pakte ze haar telefoon en toetste ze zijn nummer in.
“Schoft!” schreeuwde ze hem toe zodra hij opnam. “Hoe haal je het in je hoofd? Denk je dan helemaal niet aan onze kinderen? Is dit een wraakactie of zo? Als je maar niet denkt dat je me op deze manier klein kunt krijgen!”
“Zo te horen heb je op de bankrekening gekeken,” klonk de kalme stem van Lucas in haar oor. “Dat dacht ik al. Ondanks je stoere beweringen dat je geen geld nodig hebt van me, kon je de verleiding dus toch niet weerstaan om wat achterover te drukken. Jammer voor je dat ik dat al voorzag.”
Kyara haalde diep adem. Wat stom dat ze zich zo mee had laten slepen door haar kwaadheid, verweet ze zichzelf. Ze had kunnen weten dat Lucas niet onder de indruk zou zijn en dat hij zo zou reageren.
“Ik keek alleen wat er nog op stond, omdat ik morgen boodschappen moet halen,” beweerde ze nu een stuk tammer. De onzekerheid in haar stem ontging Lucas echter niet. Hij lachte spottend.
“Ja, vast. Want je checkt altijd het saldo voordat je boodschappen haalt. Je kunt mij niets wijsmaken, Kyara. Je hebt het zo weten te draaien dat je in ons huis kunt blijven wonen, maar verwacht niet dat je de kans krijgt om me kaal te plukken. Ik ben je altijd een stap voor, vergeet dat niet.”
“Ik heb net zo goed recht op ons spaargeld.”
“Mijn spaargeld,” verbeterde hij haar.
“Die rekening staat ook op mijn naam, dus de helft is van mij. Kijk ons huwelijkscontract daar nog maar eens goed op na,” blufte Kyara.
“Je mag de helft hebben,” zei Lucas nonchalant. “Van wat er op dit moment op staat tenminste.”
Zonder dat ze het wilde schoten de tranen in Kyara’s ogen. Ze was blij dat Lucas niet tegenover haar zat, nu zag hij dat tenminste niet. Ze voelde zich tot op het bot vernederd door hem.
“Waarom doe je dit?” vroeg ze vermoeid. “We hebben kinderen samen, Lucas. Je benadeelt hen net zo goed met dit soort minne streken. Ik wil niet zo’n verbitterde gescheiden vrouw worden die haar ex van alles en nog wat beschuldigt tegenover de kinderen, maar hoe kan ik onze dochters uitleggen dat we niets meer kunnen kopen zonder jou zwart te maken? Ze zijn niet achterlijk. Ze weten heel goed dat jij de enige bent die geld verdient, dus als de geldstroom stopt weten ze ook wiens schuld dat is.”
“Luna en Tara zullen heus niets tekort komen. Als ze iets nodig hebben hoeven ze het alleen maar aan me te vragen en ik zorg ervoor dat het er komt. Ik wil alleen niet dat jij nog langer profiteert van mijn geld,” zei hij koel.
“Het is dus een persoonlijke vendetta geworden,” begreep Kyara. “Ik had je hoger ingeschat. Jij bent degene die gelogen heeft en jij offert het belang van je onwettige kind op ten gunste van jezelf, maar ik word daar nu voor gestraft. Bah, wat laag. Je hebt een paar grote fouten gemaakt, het zou je sieren als je daar tenminste voor uit zou komen en de verantwoording ervoor op je zou nemen, in plaats van anderen voor de gevolgen op te laten draaien.”
Het bleef een tijdje stil aan de andere kant. Zo lang dat Kyara zelfs begon te denken dat ze tot hem door was gedrongen met wat ze had gezegd. Wellicht had ze een gevoelige snaar bij Lucas geraakt, hoopte ze. Toen hij weer begon te praten zei hij echter iets totaal anders dan ze had verwacht.
“Het hoeft niet zo te gaan. We kunnen alles terugdraaien, het contract wat je vandaag hebt getekend verscheuren en vergeten wat er de afgelopen dagen is gebeurd. Dan kun je weer vrij over onze rekeningen beschikken. De keus is aan jou.”
Ze kon haar oren amper geloven. Kyara keek naar haar telefoon alsof ze zich afvroeg of dat apparaat plotseling een eigen leven was gaan leiden en zelf was gaan praten. Dit gesprek nam ineens een heel onverwachte wending.
“Je bedoelt…?” vroeg ze onzeker.
“Precies wat ik zeg. Ik wil niet scheiden, Kyara. We zijn altijd een goed team geweest. Het is onzinnig dat daar een eind aan komt vanwege jouw overdreven gevoelens ten opzichte van een kind wat we niet eens kennen.”
Ze sloot haar ogen en leunde achterover. Het sprankje hoop wat in haar opgekomen was vervloog onmiddellijk bij zijn kille beredenering.
“Tot zover dus je schuldgevoel,” hoonde ze.
“Ik heb niets om me schuldig over te voelen. Deze hele toestand is voornamelijk ontstaan door jouw overtrokken reactie,” zei Lucas. “De gevolgen zijn dus ook voor jouw rekening. Ik laat liever alles zoals het was. Als jij je toch zo op wilt blijven stellen is dat prima, maar kom dan niet bij mij zeuren als je geen eten meer kunt kopen.”
1. Je schrijft (ook) vaak waargebeurde verhalen of verwerkt echte gebeurtenissen in je boeken. Is dit het geval bij Alias Kiki?
Nee, dit is geen waar gebeurd verhaal. Een boek wordt altijd samengesteld uit diverse gebeurtenissen die ik ergens hoor, zie of wat ik zelf bedenk. Zo is het met Alias Kiki ook gegaan. Ik las ooit iets over een vrouw die de prostitutie inging om een medische behandeling voor haar kind te kunnen betalen. Toen ben ik gaan nadenken over mogelijke andere redenen om een dergelijke stap te zetten. Zoiets doe je namelijk niet zomaar, volgens mij. Daar gaat een heel proces aan vanaf. Dat proces heb ik geprobeerd weer te geven.
2. Hoe was het om te schrijven over iemand die alles achter zich probeert te laten?
Het schrijven van dit boek was niet anders dan het schrijven van mijn andere boeken. Het is fantasie die je onder woorden brengt, het onderwerp maakt daarbij niet zoveel uit. Ik probeer me altijd in te leven in de hoofdpersonen en het verhaal vanuit hen te schrijven. Soms lukt dat me niet en komt een boek totaal niet van de grond. Dan stop ik ermee.
3. Zou je dezelfde keuzes hebben gemaakt als je hoofdpersoon? Zo niet: wat zou je anders hebben gedaan?
Nee, ik kan me niet voorstellen dat ik zelf iets dergelijks zou doen. Maar zolang je niet in omstandigheden komt die je een bepaalde richting uit dwingen kun je dat nooit met zekerheid zeggen. Een mens weet nooit wat hem te wachten staat of waar hij toe in staat is, als de wanhoop maar groot genoeg is. Zeker voor een moeder. Wat ik wel zou doen als ik met mijn kinderen brodeloos achter zou blijven? Geen idee. Ik weet wel dat ik me niet zou laten leiden door materiële zaken. Eén van Kiki’s drijfveren is haar geliefde huis, wat ze niet wil verlaten. Dat zou voor mij nooit een reden zijn om iets te doen wat tegen mijn natuur indruist. Maar als ik mijn kinderen niet meer te eten zou kunnen geven is het natuurlijk wel iets anders. Dan vallen alle morele bezwaren denkelijk wel weg.
4. Wat kunnen we na Alias Kiki nog meer van je verwachten?
Het verhaal van Kiki is nog niet helemaal af. Aan het eind van dit boek staat ze aan het begin van een nieuw leven en daar is nog heel wat over te vertellen. Er komt dus een vervolg op.
Recensie op de Boekensalon
Al op jonge leeftijd wordt Kyara zwanger van haar jeugdliefde Lucas. Zo'n twaalf jaar later zijn de twee nog steeds samen, maar dan komt aan het licht dat Lucas nog een dochter heeft. De moeder heeft hem hierover nooit ingelicht. Kyara is niet boos om het feit dat haar man nog een kind heeft, maar vindt het teleurstellend dat Lucas geen interesse in deze dochter toont. Daarom vraagt ze een scheiding aan. Omdat ze geen werk heeft en toch de rekeningen moet betalen, belandt Kyara via een vriendin in een nachtclub, waar ze aan de slag kan als barvrouw. De roman komt wat traag op gang en wordt pas spannend halverwege het verhaal. De schrijfstijl is vlot, al doen de dialogen soms wat onnatuurlijk aan. Het boek verschijnt in de serie Ellesy Relax, 'een reeks hedendaagse familie- en liefdesromans voor een vrouwelijk publiek'. De auteur (1963) heeft inmiddels zo’n veertig boeken gepubliceerd en schrijft korte verhalen voor enkele tijdschriften. Haar roman 'M/V' werd genomineerd voor de Valentijnsprijs 2015, de prijs voor het beste romantische boek.
Recensie op Rachelleest
Het kan zomaar een waargebeurd verhaal zijn. Kyara raakt met haar achttiende zwanger en bevalt van een tweeling. Nu zijn de meisjes Luna en Tara al ondertussen dertien jaar en het gezin heeft het goed en zijn gelukkig. Ze hebben alles wat hun hartje begeert. Toch gebeurt er iets waardoor het gezin uit elkaar valt en Kyara het helemaal in haar eentje moet doen. Je leest mee in het verhaal hoe Kyara zich hier twee jaar doorheen sleept. Het is het eerst dat ik kennis maak met deze schrijfster Olga van Meer. Achter op het boek staat dat ze al meer dan veertig boeken op haar naam heeft staan. Voor mij smaakt het dan ook naar meer, want ik vond het een goed boek. Maar ook realistisch. De vriendschap met vriendin Carlijn speelt een mooie rol in dit verhaal. Het boek had een verrassend verhaal. Het is een roman met een serieus liefdesverhaal. Op sommige feiten zou het zomaar om je heen kunnen gebeuren. De strijd, die deze vrouw met zichzelf voert om te laten zien aan Lucas, haar ex, dat ze het hellemaal alleen kan zonder zijn macht en geld, vond ik bijzonder. Het boek ‘Alias Kiki’ is zeker de moeite waard om een keer te lezen.
Tienermoeder Kyara trouwt op haar achttiende al met jeugdliefde Lucas, de vader van haar tweelingdochters. Twaalf jaar lang hebben ze een goed huwelijk, waar helaas een eind aan komt als Kyara achter een goed bewaard geheim van Lucas komt. De kinderen kiezen ervoor om bij hun vader te gaan wonen en Kyara blijft berooid achter. Ineens moet ze gaan werken voor de kost, iets wat door haar gebrek aan ervaring en een opleiding erg moeilijk is. Het werk wat ze uiteindelijk gaat doen houdt ze zorgvuldig verborgen voor haar omgeving en zeker voor haar dochters. Ze verandert er zelfs haar naam en haar uiterlijk voor. Als ze dit alles later achter zich weet te laten en ze een heel nieuwe weg inslaat, duikt er plotseling iemand op die haar toch herkent. (bol.com)
Het is een leuk gezin. Kyara is trots op haar twee dochters Luna en Tara die ondertussen dertienjaar zijn. Haar man Lucas heeft een goede baan, waardoor het gezin het erg goed heeft. Ze kopen alles wat hun hartje begeert. Als ze op een dag met haar vriendin-buurvrouw gaat shoppen, komt ze een bekende tegen uit haar jeugd. Lilian geeft haar een nieuwtje waar ze niet blij mee is. Is dit de waarheid? Of vertelt ze een leugen? Als ze thuiskomt kan ze het niet laten om het aan haar man te vragen. Hij ontkent alles. Totdat een paar dagen later Sigrid voor de deur staat en zegt dat ze opzoek is naar haar vader en wil hem graag spreken. Kyara ziet dan ook meteen dat het meisje niet liegt, want deze lijkt sprekend op haar twee dochters en haar man Lucas. Ze belt Lucas meteen op en wil graag dat hij naar huis komt. Als deze dan het meisje ziet, komt hij niet meer er omheen om de waarheid te vertellen. Kyara kan er niet meer tegen en ziet opeens hoe Lucas is. Verwend door zijn ouders, om de waarheid heen spreken, zichzelf alleen maar ophemelen en zeker verliefd op geld. Ze neemt een grote beslissing en kiest voor zichzelf. De strijd begint. Niet alleen met Lucas, maar zeer zeker met zichzelf. Hoe komt ze aan geld om te overleven? De meisjes wonen bij papa en Kyara gaat werken. Maar wat voor werk gaat het worden? Hier helpt haar vriendin Carlijn haar mee. Veel geld in een jaar? Dat zeker, maar er gebeurt iets vreselijks waardoor ze inziet dat dit niet kan. Voor haar niet, maar ook zeker niet voor Luna en Tara als de waarheid boven water zou komen. Nu beseft ze dat ze alles los moet laten en voor haar zelf moet zorgen en geen strijd meer wil.
De schrijfster Olga van Meer heeft mij verrast. Nu dat ik weet dat ze meerdere boeken op haar naam heeft staan, zal ik zeker weer een boek van haar lezen. Ik ben dan benieuwd of deze ook net als ‘Alias Kiki’ zo goed geschreven is. Dit boek leest lekker weg. De pagina’s staan goed volgeschreven, maar het boek is niet echt groot. Het is meer een pocketformaat. Wat mij erg op viel in het verhaal was hoe Kyara voor zichzelf opkomt. De mooie vriendschap met Carlijn, de liefde voor haar dochters, het vechten om in het huis te blijven wonen en dan het inzicht waarom is zeer bijzonder geschreven door de schrijfster. Als ze opeens keuzes moet maken voor haar toekomst, doet Kyara dat op een mooie manier. Maar ze beleeft iets vreselijks wat niemand zich wenst. Uit deze ervaring in haar leven ziet ze in dat dit zo niet kan doorgaan en komt dan eindelijk voor zichzelf op. Ze laat Lucas zien dat ze hem niet meer nodig heeft. Misschien vindt ze toch nog een man die haar liefde en vriendschap geeft. Dat zou mooi zijn voor de bijzondere Kyara, maar dat moet je zelf lezen. Dat zal ik zeker niet verklappen. Als je in het leven stapt van Kyara, zal je zeker net als mij van deze roman genieten. Maar weet wel, echte liefde is ver te zoeken in dit verhaal. Maar levensecht en boeiend is dit verhaal tot de laatste pagina.
Geschreven door Rachel
Er is (nog) geen extra informatie beschikbaar.