Sascha Oppenberg
ISBN 978-90-8660-230-8
Prijs € 17,95
Aantal pagina's 216
Verschenen 15-11-2013
Paul van Schaik werkt al jaren op kantoor maar wil eigenlijk schrijver worden. Hij heeft echter andere dingen aan zijn hoofd. Zijn vrouw Lisa is bij hem weg; ze verwijt hem de plotselinge dood van hun dochter Justina. Paul kan zich er echter weinig van herinneren, althans dat probeert hij zichzelf wijs te maken. Op aanraden van zijn werkgever belandt hij bij een psycholoog. Dit is echter olie op het vuur, want onverwacht geconfronteerd met zijn verleden alsook de recente dood van zijn vader, glijdt Paul af en verliest de luttele greep die hij tot voor kort nog op zijn leven had.
Als hij dan ook nog een relatie krijgt met Angela - een heetgebakerde Macedonische, die haar eigen plannen met hem heeft, en zijn beste vriend Ralph niet blijkt wie hij dacht te zijn, lijkt een fatale afloop onontkoombaar.
Freelance journalist Reda Aitihda over ‘Benauwd’: ‘Wat mij betreft het origineelste verhaal sinds jaren. Een regelrechte pageturner vol onverwachte wendingen, waarbij het hoofdpersonage Paul van Schaik onvermoed aan sympathie wint.’
Ik besluit dat het tijd is voor een korte rookpauze en stap het balkon op. Lisa loopt de keuken in om te kijken hoe het met de Marokkaanse schotel is, die ze aan het bereiden is. Misschien kan ze het nummer van Nadia draaien, denk ik half geërgerd half spottend.
In de verte klinkt een duizendklapper. Rechts van me komt een vuurpijl omhoog, steeds hoger en hoger, totdat hij op het verste punt in sierlijke kleuren uit elkaar knalt.
Daarna klinkt er een doffe klap, van heel dichtbij. Verschrikt draai ik me om. ‘Lisa!’ Ik gooi de schuifdeuren open en ren de woonkamer door naar de keuken. De ravage is enorm zie ik, ondanks dat de stoomdampen me het zicht vrijwel onmogelijk maken. Ik roep Lisa nog een keer, maar er komt geen antwoord. In de keuken is het akelig stil. Instinctief weet ik wat er gebeurd is: de snelkookpan is ontploft, en wel met zo’n ontzagwekkende kracht dat alle muren onder de olie en etensresten zitten. Ik durf niet om de hoek te kijken, te bang voor wat ik zal aantreffen. Niet dat ik me er iets bij kan voorstellen, alleen dat het verschrikkelijk is. Ik verman me, weet dat ik geen tijd te verliezen heb en stap over de scherven heen naar binnen. De saus druipt van de keukenkastjes, waarvan er enkele compleet ontwricht zijn door de kracht van de explosie. Mijn aandacht gaat uiteraard naar Lisa uit, die ineengedoken in een hoek zit, achter de koelkast. Ze zit op de enige plek, nog geen meter in omtrek, waar de verf nog wit is. Zelfs haar kleren zijn smetteloos schoon.
Met een kleurloze uitdrukking kijkt ze me aan, niet in staat ook maar een woord uit te brengen. Ik ga bij haar zitten en sla een arm om haar heen, haar hoofd laat ik rusten op mijn borst. In de verte klinkt nog steeds het knallen van vuurwerk, dat nu luider wordt, vergezeld door gejuich van de bovenburen. Het is middernacht.
‘Ik hou van je,’ fluister ik na een poosje. Het is de eerste keer dat ik het zeg.
Hoe ben je ertoe gekomen om te gaan schrijven?
In 2007 was ik op mijn kamer aan het mijmeren: ga ik uit vanavond, of blijf ik thuis? De gedachtengolven van een huisvader in dubio. Opeens kreeg ik de ingeving met een roman te beginnen. Ik plakte een verhaallijn aan elkaar die uiteraard nog rammelde aan alle kanten, maar waardoor ik een energie voelde en een gedrevenheid die me compleet wakker schudde. Het maakte de sluimerende schrijversgeest voorgoed in me wakker. Bovendien bevatte het verhaal elementen die me aan het hart gingen, zoals bijna-doodervaringen, worstelen met het dagelijks leven, contact met gene zijde en de strubbelingen van een moeizaam huwelijk. Ik ben sindsdien niet meer opgehouden met schrijven en heb naast mijn roman tal van korte verhalen het levenslicht laten zien. Hopelijk worden die in de toekomst ook uitgegeven.
Wat betekent schrijven voor jou?
Schrijven is voor mij het zoeken naar de lichtschakelaar in het donker. Het is leven, lijden en sterven en dat allemaal tegelijkertijd met het gevaar dat je ondanks al die moeite nooit uitgegeven wordt. Wat dat betreft moet je als schrijver overtuigd zijn van je eigen talent, anders kun je die weg beter niet inslaan. Ik zet door te schrijven de weg open naar een verruimd bewustzijn, waarin de personages uit mijn verhaal langzaam tot leven komen, en deel gaan uitmaken van mijn werkelijkheid. Je kunt het vergelijken met een acteur die verschillende rollen speelt tijdens zijn of haar leven: die rollen worden allemaal deel van hem of haar, vormen uiteindelijk een verlengstuk van de persoonlijkheid. Hetzelfde geldt voor als ik aan het schrijven ben - elk verhaal vormt een stuk van mijn persoonlijkheid, of ik het nou wil of niet.
Hoe ben je bij TenPages.com terechtgekomen en hoe ging dat verder in zijn werk?
Ik ben eigenlijk door toeval bij TenPages terechtgekomen. Ik was aan het surfen op internet en kwam op de site terecht. Aangezien ik mijn manuscript een laatste kans wilde geven, zette ik het online. Ik wilde weten wat het publiek ervan zou vinden, überhaupt of het de moeite was om er nog verder aan te werken. Dat bleek dus wel het geval: de reacties waren overweldigend. De bedoeling was door het promoten van mijn eigen boek in twee maanden tijd meer dan honderd aandeelhouders te werven. Er moest voor €10.000,- aan aandelen worden verkocht (€5 per aandeel) dan zou mijn boek worden uitgegeven. Ik heb kaartjes gedrukt met daarop de cover van mijn manuscript en achterop de details hoe aandelen te kopen. Vervolgens heb ik non-stop mensen op straat, in de supermarkt en waar dan ook, aangesproken om in mijn project te stappen, met wonderbaarlijke resultaten. Ik was in minder dan zes weken uitverkocht. Tenpages heeft toen in een aantal stappen verschilldende uitgevers benaderd en in een later stadium samen met mij en Uitgeverij Ellessy een uitgeefcontract opgesteld. In november is het dan eindelijk zover: dan ligt 'Benauwd' in de winkels.
Hoe ben je op dit thema gekomen? En hoe heb je dat verder uitgewerkt?
Ik wilde een roman schrijven met een dieper element erin verwerkt, een thema waarover niet al te vaak gesproken wordt, zoals spiritualiteit. Ik heb er in mijn persoonlijk leven veel mee te maken gehad, zoals een bijna-doodervaring die ik beleefde toen ik 22 was, en nog een toen ik 26 was. Daarnaast was er mijn tweelingzusje die een dag na onze geboorte overleed. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ze nog steeds deel uitmaakt van me, en misschien door dat dubbele gevoel ben ik ontvankelijker voor spirituele signalen dan een ander. Het blijft natuurlijk een subjectieve beleving, die niet gestaafd kan worden door de moderne wetenschap, al lijkt het hele idee van spiritualiteit steeds meer geaccepteerd te worden. Het maakte het in ieder geval wel makkelijk voor me dit thema verder uit te werken en te schrijven zonder daarbij afstand te nemen van mezelf, immers, ik kon en kan putten uit een overvolle bron aan eigen ervaringen.
Heb je al ideeën voor een volgend boek?
Jazeker, ik ben al begonnen aan mijn tweede roman. Hoofdthema‘s zijn huwelijksproblemen en de moeizame relatie die een man heeft met zowel zichzelf als zijn dochter. Het is wederom een psychologische roman, met terugkerende elementen. Moeizame relaties boeien me nou eenmaal, zeker als ze leiden tot beter inzicht. Of deze roman trouwens eindigt als thriller weet ik nog niet, maar het zou best eens kunnen.
Recensies op Dizzie
Hoofdpersoon in dit boek is Paul van Schaik, hij heeft zijn dochter verloren en door de nodige spanningen is zijn vrouw bij hem weggegaan, al zijn ze nog niet gescheiden. Eigenlijk voelt hij zich de schuldig aan de dood van zijn dochter, hij heeft het leven niet meer zo op de rails,en er wordt geadviseerd in therapie te gaan. Maar deze therapie heeft niet echt het beoogde resultaat. Paul werkt op een kantoor, maar eigenlijk wil hij schrijver worden,goede vriend Ralph helpt hem daarbij, maar dan blijkt hij toch niet zo’n goede vriend te zijn als gedacht. Hij komt terecht in de wereld van drank,drugs en vrouwen,hij maakt het nodige mee. Zijn relatie die hij krijgt met Angela laat ook veel te wensen over, dat is een dame die je niet zonder handschoentjes moet aanpakken Het is een spannend verhaal, ook een verhaal waarin emoties goed tot zijn recht komen,je leeft met Paul mee die het echt wel moeilijk heeft. Ik had soms echt wel met hem te doen. De karakters worden goed neergezet,het boek op een boeiende manier geschreven. Ik heb er van genoten.
Dit is de debuutroman van Alexander Sascha Oppenberg.
De hoofdpersoon is Paul van Schaik. Hij heeft een kantoorbaan maar zijn vurige wens is om een beroemd schrijver te worden.
Maar Paul is diep ongelukkig, zijn leven is ernstig verstoord door het overlijden van zijn dochtertje Justina na een noodlottig ongeval waaraan hijzelf schuldig is. Ook heeft hij traumatische jeugdherinneringen.
Zijn vrouw Lisa heeft hem verlaten en ook op kantoor gaat het niet goed. Op advies van zijn leidinggevende bezoekt hij regelmatig een psycholoog. Maar deze sessies hebben niet het gewenste effect. Paul glijdt steeds verder af, het heden en verleden heeft hij niet altijd scherp voor ogen.
Door zijn vriend Ralph ( die later toch niet zo'n goede vriend blijkt te zijn), komt hij in milieus van party's, seks en drugs. Zijn nieuwe vriendin Angela, een pittige dame die geen oprechte bedoelingen
met hem heeft smeedt met Ralph een duister plan. Hierdoor sluit het net langzaam totdat een oudejaarsfeest Paul bijna fataal wordt.
Als debuutroman is het zeer geslaagd, de roman zit goed in elkaar. Eerst is het verhaal psychologisch en later wordt het een echte thriller. Je wilt weten hoe het verhaal afloopt!
De hoofdpersoon is goed uitgewerkt, je leeft echt met hem mee.
Het werken met data en locaties vond ik goed, je gaat dan kijken wat er allemaal gebeurde op dezelfde dag, of je gaat terug in de tijd.
Ik zie graag uit naar de opvolger van Benauwd.
Geschreven door Ingrid Kamphuis.
Recensie op Crimezone
Debutant Alexander Sascha Oppenberg (1973) is pas 8 jaar oud wanneer hij beweert ooit schrijver te worden. Hij verklaart deze boude uitspraak doordat hij zichzelf ontvankelijk acht voor “informatie van buitenaf”. Hiermee bedoelt hij over de speciale gave te beschikken om bepaalde gebeurtenissen te kunnen voorspellen. Benauwd is een autobiografisch getinte roman. Dezer dagen pijnigt Sascha Oppenberg, zo wordt hij immers genoemd, zijn hersenen tijdens de opmaak van het concept van zijn tweede boek.
In Benauwd maak je als lezer kennis met kantoorbediende Paul van Schaik; deze brave man heeft zijn leven niet langer op het juiste spoor. Wanneer hij zijn dochtertje verliest en tot overmaat van ramp ook nog zijn vrouw van hem ziet weggaan en vervreemden, gaat hij in therapie. Hij kwijnt werkelijk weg door het schuldgevoel aan de dood van zijn kind. Paul droomt ervan auteur te worden; zijn goede vriend en uitgever Ralph helpt hem hierbij een handje. Toch rijst de vraag of Ralph wel die goede vriend is, of dat hij slechte bedoelingen heeft. Het hoofdpersonage strandt uiteindelijk in een wereld vol verderf. Paul begint een relatie met de Macedonische Angela, een katje dat je beter niet zonder handschoenen aanpakt. Is een fatale apotheose in de maak, is de ondergang nabij?
Reeds vanaf het eerste hoofdstuk ontstaat een waas van onderlinge spanningen tijdens een ontmoeting tussen een vader en zijn zoon. Dit is nog maar een begin, je staat nadien als lezer machteloos toe te kijken hoe Paul enerzijds keihard vecht om het juiste spoor terug te vinden en anderzijds kapot gaat door zichzelf verder te verliezen door het gebruik van drugs, drank en bovenal door vrouwen. Hij beseft maar al te goed dat zijn destructief gedrag wel eens zijn einde zou kunnen betekenen. Of je het wil of niet, ergens wekt Paul toch je medelijden. Benauwd gaat over het accepteren van dieptepunten in een mensenleven, zonder jezelf te vernietigen door in te gaan op verleidingen zoals aangename of onaangename vluchtwegen. Humor vlakt deze somberheid mooi af en is soms meer dan welkom. De toon is bij momenten vrij zwaarmoedig en geladen; je verwacht dat de bom elk moment zal barsten. Bijna-doodervaringen versterken dan nog eens dat beklemmende gevoel.
Dit opvallende debuut gaat van start als een beklemmende psychologische roman. Hoofdstuk 20 is het kantelmoment, pas dan explodeert het verhaal. Benauwd heeft geen traditionele opbouw zoals een klassieke thriller; het duurt trouwens ook te lang eer de spanning te snijden is. Spirituele ervaringen zijn evenwel nooit ver weg. Dit debuutverhaal is zeer vlot in de tegenwoordige tijd geschreven; het is lezen met een lach en een traan. De auteur ontroert zijn lezers en zorgt voor een originele verhaallijn, waarbij hij handig gebruiktmaakt van zijn persoonlijke levenservaring. Een belangrijk pluspunt is de grinta, de gedrevenheid waarmee Sascha Oppenberg dit verhaal brengt. Zijn verbetenheid raast op vrijwel elke pagina verder en het verhaal valt nooit stil.
Als psychologische roman zou Benauwd veel beter scoren dan als thriller. Dit boek mocht ongetwijfeld flink wat volumineuzer zijn, vooral om het verhaal beter te stroomlijnen. Benieuwd welke halsbrekende toeren Sascha Oppenberg in zijn volgende boek uithaalt!
Guy Doms 18/04/2014
3 sterren
Recensie op The S word
Leeservaring:
3.5 / 5 stars
Je leest in dit boek over Paul die gescheiden van zijn vrouw leeft nadat hun dochtertje om het leven is gekomen. Uiteraard verwacht je een man en vader die verscheurd wordt door verdriet en schuldgevoel maar Paul gaat erg ver, hij gaat vreemd bij de vleet en gebruik extreem veel drank en drugs om te ontsnappen aan de werkelijkheid. Persoonlijk vind ik dit op sommige momenten wat te ver gaan en compleet niet bij het verhaal passen.
Uiteindelijk jaagt hij iedereen verder bij hem vandaan en heeft hij totaal geen greep meer op zijn eigen leven, daarbij maakt hij zijn minnares en zijn beste vriend vijand nummer 1 en dit loop dan ook compleet uit de hand.
Ondanks dat ik het verhaal soms iets uit proportie vond en het niet altijd even goed kon volgen moet ik wel toegeven dat het op een briljante manier geschreven is, namelijk omdat ik het boek wel in 1 keer uitgelezen heb, om de een of andere reden wil je toch weten hoe het afloopt.
Ik geef het boek 3 sterren voor het verhaal, maar 4 voor de manier van schrijven, je blijft toch lezen ondanks dat je af en toe denkt “nou ja”.
Ik ben wel benieuwd naar andere boeken van Alexander Sascha Oppenberg.
Door Sonja Lockhorst voor The S word.
Recensie op Boekensalon
Paul van Schaik (ik-persoon) ambieert het schrijverschap en wil zijn kantoorbaan opgeven. Hij heeft echter geen zelfvertrouwen. Dit wordt versterkt door schuldgevoelens over de dood van zijn vader en de verdrinkingsdood van zijn 4-jarige dochter. Bij de hartstilstand van zijn vader was Paul de enige machteloze getuige. Zijn dochter verdronk, doordat hij lag te slapen. Echtgenote Lisa is vanwege zijn nalatigheid bij hem weggegaan. Op advies van zijn werkgever gaat hij in psychotherapie, wordt geconfronteerd met zijn verleden, raakt hij verstrikt tussen droom en werkelijkheid en glijdt hij nog sneller af. Hij vlucht in gevaarlijke affaires met veel drank en drugs. Het karakter van de hoofdpersoon is boeiend uitgewerkt. Overige personages blijven vaag, verhaallijnen hebben losse eindjes. Er zijn autobiografische elementen verwerkt in het verhaal, zoals bijna-doodervaringen en Pauls contact met zijn overleden tweelingzusje. Prettige schrijfstijl. Deze debuutroman is uitgegeven nadat auteur op de site 'tenpages.com' voldoende platform vond voor zijn verhaal.
Foto-impressie van een weekendje Huishoudbeurs
Auteur Sascha Oppenberg gebruikt eigen spirituele ervaringen in psychologische thriller
Nancy Walburg voor Bangersiters
Omdat auteur Sascha Oppenberg in zijn persoonlijke leven veel met spiritualiteit te maken heeft gehad, besloot hij – nadat het schrijven hem eenmaal te pakken had – dat het een psychologische thriller moest worden die hij ging creëren. De titel werd “Benauwd”, in de meest brede zin van het woord.
Schrijven begon bij Sascha in 2007 met een ingeving: ga ik vanavond uit of blijf ik thuis en begin ik aan een roman?
‘Het werd het laatste’, vertelt de schrijver enthousiast. ‘Ik plakte een verhaallijn aan elkaar die uiteraard nog aan alle kanten rammelde, maar ik voelde een energie en een gedrevenheid die me compleet wakker schudde. Schrijven is voor mij zoeken naar de lichtschakelaar in het donker. Het is leven, lijden en sterven, en dat allemaal tegelijkertijd met het gevaar dat je ondanks al die moeite nooit wordt uitgegeven. Wat dat betreft moet je als schrijver overtuigd zijn van je eigen talent, anders kun je die weg beter niet inslaan. Door te schrijven zet ik de weg open naar een verruimd bewustzijn, waarin de personages uit mijn verhaal langzaam tot leven komen en deel gaan uitmaken van mijn werkelijkheid. Net als bij een acteur die verschillende rollen speelt, vormt elk verhaal een stuk van mijn persoonlijkheid.’
Eenmaal klaar met zijn aangrijpende verhaal kwam de auteur bij toeval op de site van TenPages.com terecht. Daar moest hij door het promoten van zijn manuscript meer dan honderd aandeelhouders zien te enthousiasmeren.
‘Binnen zes weken had ik het benodigde aantal bij elkaar, waarna TenPages verschillende uitgevers benaderde. Degene die uiteindelijk met ons in zee ging was Uitgeverij Ellessy.’
Extra ontvankelijk
“Benauwd” bevat thema’s die Sascha zeer aan het hart gaan, zoals bijna-doodervaringen, worstelen met het dagelijks leven, contact met gene zijde en strubbelingen binnen een moeizaam huwelijk.
‘Ik wilde een roman schrijven met spirituele elementen. Zelf heb ik tweemaal een bijna-doodervaring gehad, op mijn 22e en 26e. Daarnaast is er mijn tweelingzusje die een dag na onze geboorte overleed. Ik heb altijd het gevoel dat ze nog steeds deel van mij uitmaakt. Misschien dat ik daardoor extra ontvankelijk ben voor spirituele signalen. Dit maakte het in ieder geval wel makkelijk voor me om het thema verder uit te werken zonder daarbij afstand te nemen van mezelf.’
Hoe het ook is, “Benauwd” heeft Sascha’s sluimerende schrijversgeest voorgoed in hem wakker gemaakt. Hij is sindsdien niet meer opgehouden met schrijven. Behalve deze psychologische thriller heeft hij tal van korte verhalen geschreven en ook is hij intussen aan zijn tweede roman begonnen. Deze gaat over huwelijksproblemen en een moeizame relatie die een man zowel met zichzelf als met zijn dochter heeft. ‘Moeizame relaties boeien me nu eenmaal, zeker als ze leiden tot een beter inzicht.’