Skikda

Interview

Interview met Arend van Campen over zijn boek SKIKDA om God of olie?

Speelt de oliehandel – zoals in Probo Koala besproken – in dit boek een soortgelijke rol of is het meer ondergeschikt aan de politieke gebeurtenissen?

De oliehandel speelt een belangrijke rol in dit verhaal, echter de achtergrond is de Algerijnse burgeroorlog in 1997. Het plot is heel anders. Toen de verkiezingen in de jaren negentig werden gewonnen door de Islamitische meerderheid, negeerde de zittende regering, hoofdzakelijk
bestaande uit ex-legerofficieren, hun overwinning met als gevolg een opstand en burgeroorlog. In die tijd laadde Petro Survey bv (waar ik toen werkzaam was) benzine in Skikda voor onze klanten. We vlogen naar Malta om daar aan boord van een tanker te gaan, mee te varen en de belading in Algerije te begeleiden, zonder het land in te hoeven reizen, dat was te gevaarlijk. Toen ik eens onderweg was om zo’n operatie te gaan doen, was de tanker die ik eerst moest keuren, niet schoon genoeg, dus keurde ik de ladingtanks af. Dit heeft natuurlijk grote en vooral dure consequenties. Op dat moment begon het verhaal zich te vormen in mijn hoofd. Nu, vijftien jaar later is het er.

Kun je de ondertitel om God of olie nader verklaren?

God, Allah, het was en is nog vaak de inzet voor strijd in de Maghreb. Echter, zelfs als er alleen om God zou worden gevochten, is er toch geld voor wapens nodig. En wie het geld, dus de natuurlijke bronnen beheersen kan, wint de strijd. Alleen strijden om God is dus in de realiteit niet mogelijk.
Olie wordt gebruikt, het is een middel tot heerschappij en er wordt niet om of voor
God bevochten, maar om geld. Geld koopt macht. Ons financiële systeem is niets meer dan de macht in een paar handen die kunnen dicteren en zelfs een geloof kunnen beïnvloeden.

In het dagelijks leven probeer je met je eigen onderzoeksbureau Creazene de scheuring tussen mens en natuur te herstellen. Kun je in het kort beschrijven wat dit werk inhoudt, wellicht aan de hand van een sprekend voorbeeld.

Ik ben Creazene begonnen omdat het voor mij vaststaat dat ons creatief bewustzijn, mits ontwikkeld, onze realiteit op een positieve manier creëert. Destructief bewustzijn veroorzaakt het tegenovergestelde. Duurzame energie komt niet alleen uit fysische eigenschappen of natuurlijke bronnen die we vinden op onze wereld, maar uit een metafysisch bewustzijn. ‘Wij zelf zijn Energie’, maar de mensen zijn zich er (nog) niet bewust van. ‘Wij (be)denken onze weg.’

Hoe en wanneer is de drang ontstaan om je observaties en ervaringen aan de hand van je werkzaamheden als energy consultant op te schrijven?

Dat was al in 1984. Ik heb twee jaar in Algerije, van 1982 to 1984, in Skikda gewoond en gewerkt en schreef een spannend verhaal, nog op de typemachine, in drie weken, tweehonderd vellen papier. Het was zoals de Amerikanen zeggen: een rush. Toen zei ik tegen mezelf en iedereen die het wilde horen: ik wil schrijver worden, ik moet schrijven, ik kan niet meer stoppen. Elke dag denk ik eraan. Als ik iets zie of meemaak, beschrijf ik het reeds in mijn gedachten.

Wat wil je met je boeken bereiken, als mens en als schrijver?

Ik studeer Ethiek en Maatschappelijke verantwoordelijkheid. Dit is een sterke drang. Het is echter best wel moeilijk om niet al te moraliserend over te komen. Dat merk ik tijdens het schrijven van mijn thesis (volgend jaar een boek hoop ik). Ik heb het Oblivicisme genoemd. Het is de nieuwe naam voor een ziekte die de mens weerhoudt om zich door te ontwikkelen, samen te werken en voor duurzaamheid te kiezen. Het betekent: Bewuste ontkenning van werkelijkheid, bewustzijn, geweten en herinnering. Kijk eens om je heen: men wil het onverdiende en men wil het nu.