Struikelbank

Leesfragment

Hij keek zonder tegen het licht te knipperen recht de zaal in. Achter hem, op een groot scherm, stond hij veertien keer vergroot. Henk van Gelder. De bestuursvoorzitter van AB Bank imponeerde en dat wist hij.
‘Het is tegenwoordig gebruikelijk dat bankdirecteuren verontschuldigingen maken.’ Hij liet een kleine pauze vallen. In de zaal zat het financiële journaille van Nederland. Een enkele verslaggever schreef. De meesten keken terug, een beetje slaperig. De natte sneeuw sloeg tegen de ramen.
‘Ik ben niet van plan om excuus te maken omdat Haagse politici dat van mij verlangen, ik ben bankier en ik heb mijn best gedaan.’
Van Gelder, alleen op het podium, dronk een slok water. Zijn Chief Financial Officer stond achter in de zaal.
‘Beleggen brengt nu eenmaal risico mee. Zolang dat binnen grenzen blijft is daar niets mis aan. Bankiers bewaken dat voor hun klanten. De meeste beleggers laten dat graag aan ons over. En nu hebben ze onverwachte verliezen geleden. Dat ligt niet aan ons, maar aan de omstandigheden. Die hielden we twee jaar geleden voor onmogelijk, en met ons de hele financiële gemeenschap. Onze klanten wilden zelf graag producten met een hogere opbrengst. U vraagt, wij draaien. Eigen schuld, dikke bult? Nee. Dat ook niet. Dingen gebeuren gewoon zonder dat het iemands schuld is.’
Van Gelder boog over het spreekgestoelte naar de camera, alsof hij dichterbij wilde komen. ‘Als mijnheer Pechtold niet weet wie hij de schuld van de crisis moet geven dan moet hij beter luisteren. Ik bied mezelf niet aan als zondebok. Mijn collega’s die wel excuses maken hebben er goede redenen voor. Zij houden hun hand op bij de overheid. Ze komen in de krant met haantjesgedrag en foute keuzes. Wij, bij AB Bank, hebben ons wel eens vergist, maar niets verkeerd gedaan. Ik zeg het nu anderhalf jaar, ik herhaal het hier: deze bank heeft geen foute kredieten.’ Van Gelder keek met ogen als zoeklichten rond.
‘AB Bank deed in 2008 business as usual. We zijn ervan overtuigd dat het niet anders kon en moest. Vlug, veilig en winstgevend.’ Hij bouwde wachtend op naar het grote nieuws: ‘Wij hebben over 2008 een recordwinst van 3,3 miljard euro behaald. 200 miljoen meer dan voorgaand jaar.’
Er ging een zucht door de zaal. 3,3 miljard euro was een onverwacht hoog bedrag. Alsof er geen crisis was. Het was een ander bedrag dan er op zijn briefje stond. Geurt Brandsma, zijn CFO, staande achter de zittende journalisten, had een pijnlijke trek op zijn gezicht.
Van Gelder zou op 1 juni aftreden. Als hij dan weg moest, dan met een recordwinst en vliegend vaandel. Er was 1,5 miljard te kort, die moesten ze er nog bij verzinnen. De balans laten zweten. Treasury & Markets onder druk zetten.