| Boek | Leesfragment | Interview | Recensies | Meer |
Recensies
Recensie the S word
Samenvatting:
Ernst Jansen, die Steur aan zijn naam toevoegde als eerbetoon aan zijn moeder, was een autoriteit op het gebied van de bestrijding van alzheimer, parkinson en multiple sclerose. Veel patiënten liepen weg met de vriendelijke neuroloog, maar anderen kunnen nog steeds zijn bloed wel drinken. Jansen Steur werd door het bestuur van het Medisch Spectrum Twente in Enschede in 2004 weggestuurd na ernstige verdenkingen van foute diagnoses, verslaving, vervalsen van recepten en cannabisgebruik gedurende meer dan vijf jaar.
De neuroloog hoefde zich niet te verantwoorden voor het medisch tuchtcollege of de strafrechter en kreeg de kans in Duitsland weer aan het werk te gaan. Pas begin dit jaar kwam de vraag: waarom lieten bestuurders, collega’s en inspecteurs de specialist jarenlang in Enschede zijn gang gaan?
In De Loverman krijgt vrouwenversierder Elmer Melaan met die vraag te maken, evenals de eenzame Debby van Selm en de gepensioneerde wijkagent Ferdinand te Wolde. Ze vinden het antwoord in een verlaten gebied van de Ierse westkust.
Leeservaring:
5 / 5 stars
Om maar met de deur in huis te vallen: De Loverman is een geweldig en gewelddadig goed boek dat zo’n beetje alle thrillers in het Nederlandse taalgebied in de schaduw stelt. Het boek lijkt te gaan over Elmer. Hij is een loverman, de volwassen variant van loverboy, een man die vrouwen versiert, hun vertrouwen wint, met ze naar bed gaat, puur en alleen voor persoonlijk gewin. Hij is uit op rijke vrouwen en ontfutselt hen informatie over de zaken van hun mannen. Telkens meet hij zich een andere naam aan. Debby is een van zijn slachtoffers, zij laat zich echter niet misbruiken en zint op wraak. Hiernaast is er ook een verhaallijn over een moordenaar die een aantal mensen gruwelijk vermoordt. Hij doet dat uit wraak. Zijn broer is ooit tot zelfmoord gedreven en hij heeft dat niet kunnen verkroppen. Wraak is op deze manier het hoofdthema van dit boek.
Gaandeweg blijken deze twee verhaallijnen nauw verweven te zijn en wordt ook duidelijk wat de link is met ‘de zaak Jansen Steur’. Op de omslag wordt namelijk aangekondigd dat De Loverman een misdaadroman is rond de neuroloog die in het Medisch Spectrum Twente moedwillig verkeerde diagnoses stelde. Hij kon jarenlang ongestoord zijn gang gaan, terwijl de inspectie en het management van het ziekenhuis niet ingreep. Dit boek is een voorbeeld van faction, ware gebeurtenissen aangevuld en herschapen door fantasie.
De vermoorde mensen waren allemaal betrokken bij deze zaak, als nalatige inspecteur of als niet ingrijpende ziekenhuisbestuurder. Het zijn hun vrouwen die Elmer inpalmt. Alleen Debby niet, zij is atypisch, namelijk een arme werkneemster van de Action. Gesteund door een gepensioneerde wijkagent zet zij een val voor Elmer, onwetend van wat ze daarmee verder overhoop haalt.
Peter de Zwaan heeft dit allemaal (en veel meer!) zeer knap verwerkt in dit intrigerende verhaal. Stukje bij beetje geven de hoofdstukken informatie prijs en begin je als lezer een vermoeden te krijgen hoe alles in elkaar past. Het is zeer de moeite waard de bochten en chicanes in het boek te volgen.
Maar dat niet alleen. Het is vooral de stijl die dit boek bijzonder maakt. De Zwaan hanteert een ruwe stijl, waarin de menselijke zwaktes (wraak, ijdelheid) op een brute manier bloot gelegd worden. Hij vult dat aan met treffend beeldspraak, zoals: ‘praten met Ludo was als lopen op de hei, elke keer stapte je op een pol en zwikte je enkel…’
Dat maakt dat het, ondanks de nare en wrange thematiek en setting, een genot is De Loverman te lezen. Anders dan veel misdaadverhalen is dit een boek dat wel een goede intrige heeft en dat wel goed geschreven is. Kom daar maar eens om bij de veel verkopende, zogenaamd literaire, maar in werkelijkheid flodderige thrillers.
Door Johan Bordewijk
Recensie NBD/Biblion
Misdaadverhaal, waarin de beruchte neuroloog Ernst Jansen Steur een sleutelrol speelt, al komt hij zelf niet voor in het boek. De nadruk wordt gelegd op de frauderende en graaiende ziekenhuisbestuurders, die probeerden de zaak Jansen Steur in de doofpot te stoppen. De goede naam van het ziekenhuis was voor hen belangrijker dan het belang van de patiënt. Een broer van een Jansen Steur-slachtoffer rekent af met alle bestuurders die de neuroloog zijn gang lieten gaan. Door een vrouwenversierder in te zetten krijgt hij de informatie die hij nodig heeft om op gruwelijke wijze wraak te nemen. Een eenzame vrouw en een gepensioneerde wijkagent hebben niets met de zaak Jansen Steur te maken, maar raken gaandeweg het verhaal op een andere manier zeer betrokken. Een vlot leesbaar spannend verhaal in korte hoofdstukken. Steeds wordt er vanuit een ander perspectief verteld, waardoor de verschillende personages goed uit de verf komen. Verrassende ontknoping. De auteur van vele jeugdboeken en thrillers werd acht keer genomineerd voor de Gouden Strop, die hij een keer won. Normale druk, volle bladspiegel.
Door Ria Scholten-Boswerger
De Loverman is een authentieke en vindingrijke thriller, die zeker weer mee zal dingen naar een Gouden Stropnominatie.
Recensie Crimezone
Ernst Jansen Steur. Ooit een uitstekend chirurg, maar nu een omstreden boeman. De neuroloog schreef jarenlang verkeerde geneesmiddelen voor en stal medicijnen uit het ziekenhuis. Daarnaast stelde hij tientallen foute diagnoses. Hij vertelde patiënten dat ze alzheimer, MS of parkinson hadden, maar later bleek dat ze helemaal niet ernstig ziek waren. Zelf zegt Jansen Steur dat hij zijn fouten heeft gemaakt onder invloed van medicijnen. Na een heftig auto-ongeluk begon hij Dormicum te gebruiken, een rustgevend en spierontspannend medicijn tegen angstgevoelens.
Deze feiten zijn in 2009 aan het licht gebracht door journalisten van De Twentsche Courant Tubantia en RTV Oost. Het werd nog veel erger toen bekend werd dat enkele medewerkers van het Medisch Spectrum Twente – het ziekenhuis waar Jansen Steur zijn fouten beging – op de hoogte waren van het falen van de neuroloog, maar dat hebben verzwegen.
Peter de Zwaan, winnaar en veelvuldig genomineerde van De Gouden Strop, verdiepte zich in de zaak die zich dicht bij zijn huis in Enschede afspeelde. Hij schreef er een sleutelroman over, De Loverman, waarin hij namen veranderde, maar de strekking hetzelfde liet. De basis berust op feiten, het verhaal eromheen is fictie. Het is bovendien de eerste thriller die verschijnt bij Uitgeverij Zwarte Zwaan, eigendom van de auteur zelf en opgericht nadat hij bij zijn vorige uitgever besloot te vertrekken toen men hem daar meldde dat ‘ze De Loverman een prachtig boek vonden, maar niet commercieel genoeg.’
In De Loverman volgen we drie personages. Elmer Melaan is het titelpersonage, de loverman. Zijn specialiteit is het benaderen en versieren van vrouwen. Mede om die reden wordt hij door de steenrijke crimineel Ludo Peijnenborg uit de gevangenis gehaald. Onder verschillende (schuil)namen wendt Elmer zich, in opdracht van Ludo, tot vrouwen van vermogende mannen. Het doel is om deze rijkeluisvrouwen zover in te palmen dat ze Elmer informatie over hun echtgenoten geven, die hij weer doorspeelt naar Ludo. Een vrouw die ogenschijnlijk niet in het rijtje rijkeluisvrouwen past, maar waar Elmer toch mee moet aanpappen, is Debby van Selm. Debby is een eenzame vrouw die door een onfortuinlijk ongeluk haar zoontje verloor. Ze komt erachter dat Hugo (de schuilnaam die Elmer voor haar gebruikt) haar bedriegt. Maar waarom? Om die vraag te beantwoorden, schakelt ze de hulp in van de gepensioneerde wijkagent Ferdinand te Wolde. Ferdinand had altijd rechercheur willen worden en krijgt nu de mogelijkheid deze taak alsnog uit te voeren. Samen met Debby komt hij op het spoor van een lastig te doorgronden netwerk dat zijn sporen in het verleden lijkt te hebben…
Met De Loverman heeft De Zwaan geen dertien-in-een-dozijnthriller geschreven, maar vertelt hij een intrigerend en spannend verhaal over de gevolgen van de kwade handelingen van Ernst Jansen Steur. Zonder zelf een prominente rol in het boek te spelen, is de neuroloog de spil in een web vol met draden die uiteindelijk leiden naar onschuldige slachtoffers, wraak en moord. Peter de Zwaan weeft deze draden knap tot elkaar en bouwt zo een goed geconstrueerd verhaal op. Op een soms cynische toon belicht hij vanuit verschillende perspectieven de oorzaken en de gevolgen van de schijnbaar bewust gemaakte fouten van Jansen Steur. En niet alleen Jansen Steur is schuldig, want de Zwaan richt zijn (gif)pijlen ook op de mensen die de neuroloog jaren lieten doorwerken, terwijl ze wisten dat hij fouten beging.
Enig minpunt aan het verhaal is dat het wellicht iets te kort is om alles goed neer te zetten. De verhaallijn over loverman Elmer, die wordt gemarteld en gechanteerd door Ludo, is vermakelijk en origineel. En ook de verwikkelingen van Debby en Ferdinand zijn interessant. De drie personages hebben elk hun persoonlijke issues, zoals de onverklaarbare dood van Debby’s zoontje of de vermiste dochter van Ferdinand, maar deze kwesties worden onvoldoende uitgediept doordat ze tussen het feitelijke verhaal door worden behandeld.
Feit is echter dat Peter de Zwaan met De Loverman een boeiend verhaal heeft geschreven over de consequenties van medische missers van een controversieel persoon. Dat daarbij de mensen die deze wandaden in de doofpot hebben gestopt een flinke veeg uit de pan krijgen, is volkomen terecht. De Loverman is een authentieke en vindingrijke thriller, die zeker weer mee zal dingen naar een Gouden Stropnominatie.
Mads Bruijnesteijn 24/10/2013
Recensie Highlife magazine
****
Vroeger heette hij gewoon Ernst Jansen, maar als neuroloog met ambities voegde hij de naam van zijn moeder toe: Steur. De man leek een autoriteit op het gebied van ernstige neurologische ziekten, zoals Alzheimer en Parkinson. Het werd een drama. Ernst raakte verslaafd aan benzo’s en aan geld. En aan het stellen van willekeurige diagnoses. Jarenlang kon hij zijn gang gaan in verschillende ziekenhuizen, vooral in Enschede waar De Zwaan zijn domicilie heeft. Talloze patiënten maakte Jansen Steur wijs dat ze ernstig ziek waren, hij liet ze vaak opereren en gaf ze zware medicatie. Ziekenhuisdirecties, zorgbobo’s en anderen uit het old boys netwerk stonden erbij en keken ernaar. De ‘goede’ naam van de kliniek gaat tenslotte boven het belang van de (in werkelijkheid gezonde) patiënten, die in een aantal gevallen zelfs door deze neuroloog tot zelfmoord werden gedreven, omdat zij meenden ernstig ziek te zijn. Peter de Zwaan heeft een spannend misdaadverhaal geschreven rond de heer Jansen. Hij legt de nadruk op de lamlullige figuren (notabelen) die zo’n kwakzalver de hand boven het hoofd houden. Mooi, cynisch beeld van een symptoom binnen de verrotte zorgcultuur in Nederland. Het beschermen van de ‘Amice Collegae’. Vooral niet lezen als je op een ziekenhuis-wachtlijst staat en ook niet als je een zwakke maag hebt. T’ is een sleutelroman, dus als je het boek uit hebt, is het leuk googelen.
Geschreven door Feije Wieringa voor het magazine Highlife
Op Facebook schreef Feije:
De Loverman van Peter De Zwaan gelezen. Sleutelroman over neuroloog Ernst Jansen Steur en vooral de frauderende en graaiende omgeving die hem z’n gang liet gaan. Prachtig zwartboek……..