Erfgoed

Boek Leesfragment Interview Recensies Meer

Interview

Interview met Geertrude Verweij naar aanleiding van haar boek “Erfgoed”

“Erfgoed” lijkt in dezelfde soort setting te zijn geschreven als “Familiegeheimen”. Is dit een bewuste keuze en zo ja, kunnen we nog meer van zulke verhalen van je verwachten?

Het feit dat beide boeken zich afspelen op een landgoed is niet helemaal een bewuste keuze, maar ik denk dat het wel een gevolg is van de sfeer die ik wil neerzetten. Ik wil met deze boeken, die beide in de Ellessy Relax-plus serie verschijnen, hetzelfde gevoel oproepen als ouderwetse Engelse who-dunnits. En ik hoop dat er nog veel meer van deze verhalen van mij verschijnen, want ze zijn erg leuk om te schrijven.

Hoe ben je tot deze twee boeken gekomen? Waar heb je de inspiratie vandaan gehaald?

Sinds ik voor school Agatha Christies “Tien kleine negertjes” moest lezen, ben ik een enorme fan van haar werk. “Familiegeheimen” en “Erfgoed” zijn dan ook geïnspireerd op haar boeken, met een tikkeltje meer liefdes- en familieperikelen, omdat dat nu eenmaal mijn genre is.
Het is altijd lastig te zeggen waar ik mijn inspiratie vandaan haal. Meestal komt het verhaal voort uit de mensen die ik wil beschrijven. Bij “Erfgoed” heb ik mezelf uitgedaagd een heel ander type hoofdpersoon te kiezen dan ik normaal doe. De meeste van mijn hoofdpersonen zijn van nature huiselijk, rustig en een tikje introvert. Donna is het tegengestelde, extravert, spontaan en avontuurlijk, wat natuurlijk ook weer tot de nodige conflicten leidt.

Op je blog (https://geertrude.blogspot.nl/) schrijf je veel over je moestuin en de gerechten die je klaarmaakt. Heb je er wel eens over gedacht een kookboek in die trant te schrijven?

Ik heb daar wel over nagedacht en het lijkt me geweldig om zo’n project beet te pakken, maar ik ben nog maar een beginneling op dat gebied. Ik denk niet dat ik een heel boek kan vullen met tuintips en recepten. Misschien dat ik er over een paar jaar aan toe ben, maar tot het zover is laat ik mijn bloglezers meegenieten van mijn leerproces. Dat maakt het ook allemaal wat minder zwaar, het delen van ervaringen is toch iets heel anders dan het geven van instructies.

Dezelfde vraag, maar dan over breien

Ik betwijfel of ik daar een boek over zou kunnen schrijven, de meeste van mijn breisels, vooral de dingen die ik zonder patroon brei, zijn vrij eenvoudig. Bovendien zijn er al zoveel goede en leuke boeken met instructies en patronen, dat ik niet weet of ik daar iets aan kan toevoegen. Maar ook voor deze hobby geldt dat ik het wel erg leuk vind om wat ik doe te delen met mijn bloglezers. Dat is – in ieder geval voorlopig – genoeg voor mij.
Mijn hobby’s hebben overigens wel de neiging om in mijn fictieve verhalen op te duiken. Zo was Antoinette uit “Familiegeheimen” kokkin, Karlijn uit “Goede Hoop” eigenaresse van een handwerkwinkel en Nina uit “Tegenstelling” een heel goede breister.
In “Erfgoed” heb ik me uitgeleefd op fotografie, ook een hobby van me, en zelfs iets meer dan dat. Alle foto’s op mijn blog zijn door mij gemaakt en ik probeer mezelf te blijven uitdagen om betere, boeiendere foto’s te maken. Daarnaast heb ik jarenlang de foto’s gemaakt bij de artikelen die ik voor een regionale krant schreef en heb ik op de bruiloft van mijn broer als de officiële fotografe zowel de reportage als de portretfoto’s mogen maken. Ik denk dat mijn liefde voor fotografie duidelijk terug te vinden is in Donna’s enthousiasme.

Uit dat wat je op je blog schrijft – over de dingen die je bezighouden – blijkt duidelijk dat je een levensgenieter bent. Is dat ook terug te vinden in je boeken?

Ik hoop het. Op mijn blog probeer ik zoveel mogelijk de positieve kanten van het leven te beschrijven. Hoewel ik bewondering heb voor mensen die heel open en eerlijk of juist cynisch en grappig schrijven over alle ellende die ze meemaken, heb ik ervoor gekozen dat niet (meer) te doen. Het kost soms wat moeite om alleen maar mooie en leuke dingen te delen, maar het werkt ook wel als een stimulans om de positieve kanten te zien en ik hoop dat mijn lezers dat ook zo opvatten. Ook met mijn boeken wil ik iets positiefs bereiken. Ik hoef niet zo nodig de rauwe kanten van het leven te beschrijven om de lezer na afloop met een knoop in zijn of haar maag achter te laten. Een lezeres schreef me ooit dat ze na het lezen van mijn boeken een warme glimlach op haar gezicht kreeg. Daar doe ik het voor!

Pages: 1 2 3 4 5