Gesluierd verraad

Interview

Interview met Hetty Visser naar aanleiding van haar boek Gesluierd verraad

Schrijven was altijd een hobby, een boek schrijven een stille wens, totdat deze in 2008 met Vermoorde onschuld in vervulling ging. Wat vind je zo mooi aan schrijven en wat schreef je voordat je een boek maakte?

Een aantal verhalen, dat nooit een uitgever bereikt heeft (niet genoeg lef) en daarna vele, vele brieven vanuit verre landen. Die brieven zijn door geadresseerden zorgvuldig bewaard, aan mij teruggegeven, en vormen nu een bron van inspiratie voor verhalen.

In je biografie lezen we dat je gefascineerd bent door misdaadliteratuur, maar nu schrijf je zelf een liefdesroman. Vanwaar die switch?

Het is niet helemaal een switch. Gesluierd Verraad is een spannende liefdesroman, door de mensen die het gelezen hebben beoordeeld als een echte ‘page turner’. Voor de Ellessy Relaxserie is een mix van spanning en romantiek op zijn plaats.

Je nieuwste boek Gesluierd verraad speelt zich af in Aden (Jemen), een oord waar jezelf ook hebt gewoond. In hoeverre is dit verhaal autobiografisch? Wat waren je ervaringen in Jemen?

Het verhaal van de jonge vrouw die in haar eentje naar Aden gaat om er voor het World Health Organization (WHO) te werken is niet autobiografisch: ik was docent Engels op een hts en was er met mijn echtgenoot.
Maar de hele setting is zoals ik die me herinner: de stad en het achterland in die tijd, de communistische invloed, de moeizame procedures om dingen gedaan te krijgen; de saamhorigheid van de buitenlandse gemeenschap, vooral toen het politiek gezien begon te rommelen in Aden.

Je werkt nu als managementassistente in Wageningen, terwijl je hoofdpersoon in Gesluierd Verraad verloskundige is. Zijn er raakvlakken tussen deze twee beroepen voor jou? Waarom heb je voor een verloskundige in je verhaal gekozen?

Er zijn geen raakvlakken tussen die beroepen. Ik heb voor een verloskundige gekozen, omdat het voor het verhaal nodig was dat de hoofdpersoon het binnenland in ging voor haar werk. Als expat kreeg je alleen een vergunning om buiten Aden te reizen als je werk dat noodzakelijk maakte. In de tijd dat ik in Aden woonde, was dat het geval voor de mensen van een FAO-project in El Kod, en voor een Filippijnse verpleegkundige die cursussen gaf aan vrouwen in het binnenland. (FAO staat voor Food and Agriculture Organization.)

Hoe is de verhouding, spanning, politieke achtergronden in het boek? Wat heb je met dit verhaal willen vertellen?

De onzekere politieke situatie, (de communisten worden geacht te vertrekken, Zuid-Jemen gaat zich weer bij de Arabische buurlanden aansluiten) zorgt voor spanning in de samenleving, zowel in de hoofdstad als in het achterland, en is aanleiding voor de gevaarlijke situatie waarin de hoofdpersoon terechtkomt. 
Ik heb een verhaal willen vertellen over het idealisme van veel ontwikkelingswerkers, en de teleurstellingen die er vaak in dat werk voorkomen. Over moed en inzet en betrokkenheid bij die mensen. Ik wil ook laten zien hoe het is om als expat in zo’n andere cultuur te leven, hoe je bent aangewezen op landgenoten, en hoe hecht de band kan zijn in zo’n groep.