Tegenwind

Leesfragment

‘Is het echt nodig dat ik hier blijf?’ De man keek met een verveelde blik om zich heen. ‘Zo’n achtergebleven gebied waar niets te beleven valt.’
Melanie zette het dienblad op de zojuist vrijgekomen tafel en verzamelde de gebruikte kopjes en bordjes. Met een half oor luisterde ze naar het gesprek aan het andere tafeltje zonder dat echt tot haar doordrong waarover het ging.
De vrouw – mantelpakje, lange gemanicuurde nagels, een kapsel waaraan geen haartje verkeerd leek te zitten, en een flinke laag make-up op haar gezicht, wat deed vermoeden dat ze daaronder een slechte huid moest hebben – gaf haar tafelgenoot met een pinnige stem een weerwoord. ‘Ja, Paul, dat is nodig! Zo kun je niet doorgaan. Als ik nu niet ingrijp is het over niet al te lange tijd gedaan met advocatenkantoor Ten Brink.’
‘Wat moet ik hier doen dan? Er valt hier niets te beleven. Binnen het uur verveel ik me dood. Geen theater; geen noemenswaardige restaurants in de buurt; de eerstvolgende stad ligt kilometers hier vandaan.’
‘Precies, je gaat dan ook helemaal niets doen. Gewoon genieten is de opdracht. Ga wat wandelen, huur een fiets. Ga lekker op het strand hangen, ga zwemmen, of voor mijn part kitesurfen.’
‘Ha! Zie je mij al onder zo’n grote vlieger hangen. Dank je feestelijk. En dan te pletter vallen zeker.’
‘Dan ga je wandelen, ruimte genoeg.’
‘Gisella, ik begrijp best dat je bezorgd om me bent, maar er is niets met mij aan de hand. Dat akkefietje eergisteren was me even ontschoten, dat is alles.’
‘Dat akkefietje kost ons anders wel een kwart miljoen,’ beet Gisella hem toe. ‘Het stond nota bene in je agenda. Corinne heeft je ’s morgens nog gezegd dat je een afspraak had en toch vergeet jij te gaan. Dat is voor mij een overduidelijk teken dat je rust nodig hebt.’
‘Goedemiddag, meneer, mevrouw. Wilt u iets gebruiken?’ Melanie maakte snel gebruik van de adempauze die Gisella noodgedwongen moest nemen.
Pauls blik verhelderde zich. De boze trek gleed haast onmiddellijk van zijn gezicht en een glimlach krulde zijn mondhoeken. ‘Goedemiddag,’ zei hij nadrukkelijk. ‘Kun je ons iets aanbevelen?’
‘Natuurlijk, wilt u alleen iets drinken of er ook iets bij eten? We hebben een overheerlijke perenvlaai, vers gebakken door onze kok. U kunt ook iets kiezen van de kleine kaart als u meer trek hebt.’