Sandra Berg

sandrabergIn 1960 werd ik als plattelandsmeisje in de stad geboren. Het was bitter dat mijn vader al op jonge leeftijd bij een auto-ongeluk om het leven kwam en mijn moeder alleen achter bleef met drie kinderen; mijn zus, mijn broer www.mathieuvanbergen.nl en ik. Ik was toen nog net geen zeven jaar en herinneringen van voor die tijd heb ik niet. Alsof die door die gebeurtenis volkomen zijn uitgewist.
Ik groeide tot mijn elfde op in Roermond en voelde mij er nooit thuis. Voor mij was de verhuizing naar het dorp Horn dan ook een prettige gebeurtenis. 
In Horn besteedde ik mijn puberteit aan belangrijke zaken zoals vrienden, sporten, uitgaan, jongens en mijn grote liefde: paarden. Maar ook in huis was het gezellig. De deur stond altijd open voor iedereen en in het weekend zat de eettafel vol met eigen en andermans kinderen. Meestal bleven ze maar meteen het hele weekend.
Mijn huidige man is ook de man die mij voor het eerst kennis liet maken met Zweden, waaraan hij al twintig jaar zijn hart had verpand. Het was geen geheim dat hij zich daar het liefst wilde vestigen. 
Ik begreep hem wel, want ook ik sloot Zweden meteen in mijn hart, maar emigreren… dat was een grote stap. 
Maar het leek steeds drukker te worden in Nederland en de mentaliteit van veel mensen, vooral in de stad –ik heb nog één keer geprobeerd om in de stad te leven, maar dat was geen groot succes- waren mensen steeds vaker kort aangebonden en snel geïrriteerd. Bovendien droomde ik al jaren van een vrijstaand huisje met plaats voor dieren in een rustige omgeving.
Pasen 2005 trokken we voor een korte vakantie naar Zweden, zodat mijn man een baan kon zoeken. Ik schreef toen al fulltime en dat kon ik ook vanuit Zweden doen. Het feit dat mijn man al Zweeds had geleerd, werkte in zijn voordeel en eerste paasdag werd hij aangenomen. Vanaf dat moment ging alles heel snel en in juli 2005 woonden we definitief in Zweden.
We wonen nu in een vrijstaand huis, landelijk gelegen temidden van de bossen. We hebben een stukje grond, drie honden, een kat, een stokoude kip, twee minishetlanderruinen een warmbloed draver,en een nordsvensk. 
Ik heb niet meer de drang om overal heen te gaan en twintig verschillende studies te volgen. Ik kan hier lekker buiten op een bankje zitten en kijken naar de natuur om mij heen. En beetje voor beetje wordt het wat rustiger om mij heen. 
Toch heb ik nooit spijt gehad van het turbulente leven wat ik heb geleid. Het heeft mij gemaakt tot wat ik nu ben en mij stof opgeleverd om nog jaren te kunnen schrijven.

Bibliografie
De nacht van de Wolf – Ellessy crime
Onder de Oppervlakte – Ellessy crime
Geen weg terug – Ellessy relax 2007
Reis naar het Noorden – Ellessy relax  2009
De erfenis – Ellessy relax 2010
De ontvoering – Ellessy relax 2011
Blauwe sneeuwpoppen – Ellessy relax 2012
De boekenmoord – Ellessy 2024

Website