Karel Demoet
ISBN 978-90-8660-393-0
Prijs € 16,95
Verschijnt najaar 2019
Drie vrouwen worden vermoord op de Utrechtse Heuvelrug en inspecteur Wim Visser gaat met zijn team op zoek naar de onbekende vrouw die hiervan verdacht wordt. Tegelijk doet Rob Starreveld van de AIVD, na een tip van een CIA-agent, onderzoek naar Lucas de Baak, een kernfysicus die lijkt te spioneren voor Teheran. Als Lucas de Baak plotseling verdwijnt brengt dat Lucas’ zwangere vriendin Elsa Stork en Rob Starreveld bij elkaar in hun zoektocht naar Lucas. Na een gevaarlijk avontuur in Iran keren Rob en Elsa terug naar de Utrechtse Heuvelrug, waar Elsa bevalt van haar zoon Job. Rob heeft de vermeende spionagezaak intussen opgelost, maar het spoor naar Lucas lijkt dood te lopen. Dan stuit Elsa op het onderzoek van Wim Visser naar de Heuvelrugmoorden en blijken de twee verhaallijnen op een onverwachte manier in elkaar te grijpen.
Het was een warme zomeravond geweest en de bezoekers van het popconcert trokken in groepjes naar de uitgang van het terrein. Hoewel de zon al uren verdwenen was, bracht de nacht geen verkoeling. Stella Bosgraaf had haar arm stevig om het naakte middel van haar jonge god geslagen, die zijn T-shirt in zijn zak gepropt had. Achter hen aan slenterden Frank en Mirjam in de richting van de parkeerplaats. De muziek van De Dijk suisde nog na in hun oren, net als de stem van Huub van der Lubbe: ‘voor de tover in je ogen, voor de klik van dit moment, voor de noodzaak van het dansen, voor het voelen wie je bent’.
Het leven was een heerlijke droom en Steven gaf haar de vleugels om hoger en hoger te vliegen. Door hem voelde Stella zich bijzonder en mooi. Zij konden de wereld samen aan, van niets was ze op dit moment zo zeker. Alles aan Steven bewonderde Stella: zijn sexy lijf, zijn zorgeloze lach, zijn grenzeloze zelfvertrouwen. Ze zou hem niet kwijtraken en was vastbesloten daar alles aan te doen. Zelfs breken met haar ouders als dat nodig was.
Toen ze bij de witte Ford Fiesta kwamen duwde Steven haar zachtjes tegen het portier. Ze kusten elkaar eerst voorzichtig, daarna steeds intenser, tot Mirjam de intimiteiten onderbrak en vroeg wie er ging rijden.
‘Ik natuurlijk,’ zei Steven zonder Stella los te laten.
‘Je hebt anders wel aardig wat gedronken,’ zei Mirjam.
Iets in haar stemgeluid irriteerde Stella. Was ze jaloers? Was ze bang dat ze minder aandacht zou krijgen van Stella? ‘Daar kan Steven wel tegen toch?’ Stella keek hem met omfloerste ogen aan. Ze hadden allemaal gedronken, hoe moesten ze anders thuiskomen? Waar maakte Mirjam zich zo focking druk om eigenlijk?
Frank en Mirjam kropen achterin en even later reden ze door de lauwe nacht met open ramen en een galmende radio.
Het ging mis toen Steven besloot dat Sky Radio gezeik was en hij het besturen van de Ford Fiesta probeerde te combineren met het vinden van een andere radiozender. Dat was te veel gevraagd voor de coördinatie van zijn armen bij een bloedalcoholgehalte van twee komma vier promille. De auto raakte van de weg en vouwde zich ondanks het bezwerende gegil van de inzittenden met een daverende klap om een tachtig centimeter brede beuk. Toen de ambulances arriveerden bleek de veelbelovende Steven al dood te zijn, de andere drie belandden op de intensive care van het Universitair Medisch Centrum Utrecht.
1. Hoewel je ook in het bedrijfsleven gewerkt heb, ben je opgeleid op het Conservatorium en heb je een behoorlijke carrière in de muziek achter de rug. Tranen van Job is je debuut. Is schrijven een nieuwe liefhebberij of heb je dat achter de schermen altijd al gedaan?
Toen ik zestien was begon ik verhalen te schrijven en nam ik me voor om Nederlands te gaan studeren. Ik dacht namelijk dat ik niet toegelaten zou worden op het Conservatorium, maar dat werd ik wel! Daarna verdween de droom om schrijver te worden en begon ik aan mijn leven als musicus. Om mijn gezin te onderhouden heb ik vijftien jaar in het bedrijfsleven gewerkt (en bedrijfskunde gestudeerd), maar op mijn 45ste kreeg ik de mogelijkheid om terug te keren naar het muziekleven. Ik heb een Master in Music gedaan als dirigent en werk sindsdien weer als musicus. Boeken zijn altijd een inspiratiebron gebleven, maar ik heb al die jaren niets geschreven. Tot ik lid werd van een boekenkring en een van de leden mij vroeg of ik wel eens iets schreef. Ik deed vervolgens mee aan een verhalenwedstrijd en had succes. Het leverde me mijn eerste publicatie op en ik mocht mijn verhaal voorlezen voor een zaal vol schrijvers en lezers. Door dat succes durfde ik het aan een langer verhaal te schrijven: 'Tranen van Job’.
2. Komt je liefde voor muziek ook naar voren in het boek of heb je dat (bewust?) buiten beeld gehouden?
Muziek speelt geen grote rol in het boek (muziek kun je beter naar luisteren dan over praten vind ik), maar het leven van een musicus is wel aanwezig. Elsa Stork, een van de hoofdpersonen uit het boek, is een pianiste en haar vader en vriend zijn amateur zangers.
3. In Tranen van Job combineer je internationale spionage met een meervoudige moord op de Utrechtse heuvelrug en spelen zowel een inspecteur van politie als iemand van de AIVD een belangrijke rol. Dat lijkt me een lastig plot om op te bouwen. Heb je voor dit boek van te voren een gedetailleerde opzet gemaakt of heeft deze plottwist zich ontwikkeld tijdens het schrijven?
Ik hou van films als die van de gebroeders Coen en Quentin Tarantino. Vooral door de geniale manier waarop bij hen het plot zich ontwikkeld: volstrekt onvoorspelbaar, maar toch geloofwaardig. In Tranen van Job heb ik ook geprobeerd een complex verhaal geloofwaardig te maken. Je krijgt als lezer een boel puzzelstukjes, die geleidelijk op hun plek terecht komen. Ik had wel eerst een opzet gemaakt, maar al schrijvend ben ik van die opzet afgeweken. Het verhaal wilde soms gewoon een andere kant op en dan moet je dingen herstellen om dat mogelijk te maken.
4. Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten? Ben je bezig met een volgend boek?
Het schrijven van dit boek was een feest! Het smaakt dus naar meer, maar ik wacht even tot Tranen van Job geïntroduceerd is. Ik ben heel benieuwd naar de reacties: als het boek afgebrand wordt, kan ik beter muziek blijven maken, maar als ik lezers blij kan maken komt er zeker een vervolg. Een spannend onderwerp heb ik al gevonden…
Recensie op ThrillZone
Na een enigszins complexe start omdat in een separaat opgezette verhaallijn enkele vrouwen onder verdachte omstandigheden dood zijn gevonden, wordt een tweesporen zoektocht opgezet. Rechercheur Wim Visser onderzoekt de moord op Stella Bosgraaf en Elsa gaat met AIVD-agent Rob Starreveld op zoek naar de plotseling verdwenen Lucas waarvan wordt vermoed dat hij naar Iran is uitgeweken. Op de achtergrond acteert Adam Jenkins als CIA-agent in verband met de politieke verhoudingen tussen de Amerika en Iran.
Demoet heeft goed nagedacht over de thema’s die hij in zijn verhaal op kan nemen. Vanzelfsprekend heeft hij de muziek niet ongenoemd gelaten maar daarnaast zijn politiek beladen onderwerpen, zowel nationaal als internationaal, geliefde thema’s om vast te pakken. De huidige internationale betrekkingen tussen Amerika en Iran maken het verhaal bij toeval ook actueel. Wat dat betreft is de keuze van de auteur een goede geweest.
Het introduceren van karakters voltrekt zich wat rommelig en met weinig structuur omdat in relatief korte tijd meerdere verhaallijnen moeten gaan lopen. Daar wordt oplettendheid van de lezer gevraagd die nog extra wordt belast door een aantal moeilijk uitspreekbare namen uit het Midden-Oosten. Wanneer uiteindelijk die hindernis is genomen en de plot meer stabiliteit heeft gekregen, ontwikkelt zich een goed verhaal waarin de zoektocht naar Lucas de basis is. Lopende het verhaal krijgen personages meer inhoud en worden persoonlijke relaties ook verder verdiept. De brede kennis van de auteur over lokale situaties in diverse steden wordt door hem breed geëtaleerd maar of de lezer daar nu echt op zit te wachten valt nog te bezien. Op sommige momenten gaan daardoor hoofd- en bijzaken enigszins door elkaar lopen en hinderen de continuering van een strakke verhaal- en spanningslijn.
Samengevat is Tranen van Job een uitstekend debuut waarin de grensoverschrijdende acties het verhaal een internationaal tintje geven. De diversiteit aan thema’s zoals spanning, politiek, persoonlijke ambities, romantiek etc., maken het een veelzijdig verhaal waarbij de lezer als belangrijkste doelgroep, voldoende geanimeerd achterblijft.
4 sterren
Recensie op De Leesclub van Alles
Lokale details
Tranen van Job speelt zich grotendeels in Nederland af. De schrijver heeft de nodige research gepleegd, want horecagelegenheden en bedrijven die hij introduceert bestaan echt, en zijn ook aan de in het boek genoemde straten gelegen. Hierdoor krijgt het verhaal een realistisch tintje. De research blijkt ook uit de gedetailleerde informatie over bijvoorbeeld een ministerie. Dat is niet zomaar een lelijk betonnen gebouw, maar “gevestigd in twee betonnen torens aan de Schedelhoeksweg in Den Haag, een ontwerp van architectenbureau Lucas en Niemeyer, dat opgeleverd was in 1978.”
Ongeacht of het waar is of niet, van dit soort feitjes moet je houden. Lezers die liever hun fantasie aan het werk zetten om te bedenken hoe een gebouw, een televisietoren of de luchthaven van Teheran eruitziet, komen met Tranen van Job niet aan hun trekken.
Job wie?
De titel verwijst naar de Bijbelse figuur Job. De niet zo Bijbelvaste lezers krijgen uitleg over wie Job is: een man die zijn zaakjes goed voor elkaar heeft, rijk en gezegend, tot Satan, de grote Verleider, roet in het eten gooit en hij alles verliest wat hem lief is. De link naar Tranen van Job is snel gelegd, die had naar mijn smaak wel wat minder expliciet mogen zijn. Dit blijft mij als lezer bij als een weggevertje, en dat is jammer bij een spannend boek.
Orgel spelen
Naast schrijver is Karel Demoet ook musicus, hij speelt onder andere orgel. Wellicht dat hij, daarom koos voor een vrouwelijke hoofdpersoon die pianiste is. Met veel gevoel beschrijft hij haar mooie handen, en hoe je je als vertolker in de achtergrond van de muziek moet verdiepen om de bedoeling van de componist te begrijpen. De mannelijke hoofdpersoon is de vrij stereotype onaangepaste hork met duister verleden.
Deze twee zorgen voor het romantische randje langs het verhaal, dat nogal gekunsteld overkomt. Wat hem in haar aantrekt is al snel duidelijk, omgekeerd komt het een beetje uit de lucht vallen.
Geconcentreerd lezen
De twee verhaallijnen komen op het eind van het boek samen. De ontknoping van de moorden is mooi, maar niet erg verrassend. Dit komt door de flashbacks die regelmatig terugkomen. Het spionageverhaal daarentegen wordt wel verrassend ontrafeld, en gelukkig minder zwart-wit dan de hoofdrolspelers CIA en Iraanse overheid doen vermoeden.
Ondanks de randjes her en der is Tranen van Job een fijn boek om te lezen. Er gebeurt veel op diverse locaties verspreid over de hele wereld. Tal van boeiende personages spelen hierin een rol. Dit vraagt om geconcentreerd lezen om te onthouden wie wie is en wie waarom wat doet. Doe je de moeite daarvoor, dat lees je en interessant boek dat zeker de moeite waard is.
Geschreven door Anneke van de Vrede
Biblion-recensie op Bol.com
Atoomgeleerde Lucas de Baak verdwijnt. Zijn vriendin, pianiste Elsa Stork, gaat op zoek, samen met Rob Starreveld, geheim agent van de inlichtingendienst AIVD. Dit onderzoek brengt ze in Iran. Een tweede verhaallijn is de moord op drie vrouwen op de Utrechtse Heuvelrug; rechercheur Wim Visser leidt hier het onderzoek. Beide verhalen zijn spannend en komen uiteindelijk samen. "Tranen van Job' – de schrijver heeft voor een motto uit het gelijknamige Bijbelboek gekozen, het is ook de naam van het zoontje van Elsa en Lucas – is het debuut van musicus en Utrechtenaar Karel Demoet (1964) en het is een geslaagd debuut: Demoet is een vlot en fantasierijk schrijver, al ligt het gevaar op de loer dat de lezer de draad kwijtraakt door de veelheid aan namen en gebeurtenissen die de revue passeren.
Geschreven door Ko van Geemert
Lezersrecensie op Hebban
Ik ben pas op de helft, wegens tijdgebrek, maak ik denk constant, 'ik wil terug naar dit boek'. Het is simpelweg goed geschreven en het maakt dat je persé wilt weten hoe het afloopt. Er zijn veel personages beschreven maar gek genoeg raak je daar niet van in de war. Fijn en goed leesbaar boek en zéker een aanrader.
Daarbij is het taalgebruik ook fantastisch te noemen; woordkeuze, zinsopbouw, beschrijvingen, ik smul er van.
Trefwoorden die bij mij opkomen zijn: kópen, lezen, spannend, goed geschreven.
Graag meer van deze schrijver!!
5 sterren
Geschreven door Hesther
Lezersrecensie op Hebban
Wat een lekker boek, leest lekker weg en blijft spannend tot het einde. Wat het boek extra bijzonder maakt (ik lees veel Scandinavische thrillers), is dat het zich afspeelt in de omgeving van de Utrechtse Heuvelrug.
4 sterren
Recensie op Boekrecensiesblog
In één ademteug
Het debuutverhaal van Karel Demoet lees je gevoelsmatig in één ademteug uit. Het is spannend, complex en geloofwaardig. Precies wat de schrijver voor ogen had. In het verhaal speelt de vermissing van Lucas de Baak, naast de moorden in Utrecht, een prominente rol. Elk hoofdstuk krijg je een ander gezichtspunt mee en als lezer kan je langzaam beginnen aan een complexe puzzel.
CIA, AIVD, VEVAK en politie
Als lezer vraag je je af wat al deze instanties en al deze mensen in het boek met elkaar te maken hebben. De eerste twee proberen samen te werken om de Baak te vinden, de derde is een onderzoek gestart naar Ardeshir en de politie houdt zich bezig met de slachtoffers van een vergiftiging. En wie is toch dat meisje aan het begin van elk nieuw deel?
Veel karakters
Er komen veel karakters in het boek voor. Dit maakt het verhaal niet alleen complexer maar ook spannender. Toch kan je de verhaallijnen van elk karakter makkelijk volgen door de fijne schrijfstijl van Demoet. Je weet gelijk over wie hij het heeft en hoe het karakter in elkaar steekt.
Een beetje muziek
Muziek speelt een belangrijke rol in het leven van de schrijver en je ziet dit ook heel subtiel terugkomen in het boek: Elsa Stork, vriendin van de vermiste de Baak, is pianiste.
Perfect voor de donkere dagen
Tranen van Job is het perfecte cadeau voor iedereen die graag op het puntje van zijn stoel zit met een spannend verhaal. Gewoon lekker genieten van alle verhaallijnen en puzzelstukjes die op de allerlaatste bladzijde in elkaar vallen en samen het complete plaatje vormen. Zelf heb ik dus erg genoten van het verhaal!
Geschreven door Lysanne
Lezersrecensie op Hebban
Al liggen de boekwinkels en bibliotheken vol met thrillers - dit is een originele, spannende, creatieve thriller van echt Hollandse bodem! Smaakt naar meer...
5 sterren
Geschreven door Mieke
Lezersrecensie op Hebban
Wat een lekker spannend boek! Door de verschillende verhaallijnen wil je doorlezen om er achter te komen hoe de ontknoping zal zijn! Geschreven in een hele prettige toegankelijke stijl.
5 sterren
Geschreven door Wilma
Lezersrecensie op Hebban
Geslaagde thriller met verschillende verhaallijnen, die aan het eind bij elkaar komen. Goed geschreven, je blijft lezen. Veelbelovend eerste boek van Karel,Demoet. Ik ben benieuwd naar zijn volgende boek.
4 sterren