Dani van Doorn
ISBN 978-90-8660-362-6
Prijs € 16,95
Verschijnt mei 2018
Rond zijn dertigste realiseert Leon van Amerongen zich dat hij nog nooit zijn dochtertje heeft opgezocht. Het meisje is voortgekomen uit een onenightstand met een vroegere medecursiste, Jeanette. Uit schaamte over zijn langdurige desinteresse, maar ook uit nieuwsgierigheid naar de nu zevenjarige Leony, probeert hij een bezoekregeling te treffen met Jeanette.
Jeanette stemt met tegenzin toe, want hoe lang duurt die interesse van Leon? Ze wil haar dochter besparen wat haar zelf als kind is overkomen en maakt het hem niet gemakkelijk. Leon en zijn charme en vrolijkheid kunnen ze missen als kiespijn. Of toch niet...?
Roman over verzoening en verlaat verdriet, dat veroorzaakt wordt door een onverwerkt verlies in de kindertijd.
Er is (nog) geen leesfragment beschikbaar.
Gefeliciteerd met je nieuwe roman ‘Vreugde na verdriet’. Wat kun je ons over dit boek vertellen?
Dank je! Het is een feelgood waarin ups and downs elkaar afwisselen en waarin gaandeweg meer nadruk op Verlaat verdriet komt te liggen. Verlaat verdriet wordt veroorzaakt door onverwerkt verlies uit de kindertijd en heeft veel impact op de ontwikkeling van kind naar volwassenen. Kinderen die niet getroost worden na een groot verlies kunnen als volwassenen heel kwetsbaar zijn en beschermen zichzelf vaak (onbewust) door niet volledig deel te nemen aan het leven. Verder wordt de ontwikkeling beschreven tussen een vader en een kind die elkaar leren kennen als het kind al zeven is. Het is wennen voor allebei, maar tevens heel leuk en brengt nieuwe kanten in hen naar boven. Natuurlijk komt er ook romantiek in voor 😉
In je verhaal staat het verlies dat een kind heeft centraal? Waarom heb je voor dit thema gekozen?
Mijn verhalen ontstaan meestal naar aanleiding van een droom of een bijzonder plekje dat me aanspreekt. Het heeft allebei met sfeer te maken en dit verhaal is de uitwerking van een droom. Mijn onderbewustzijn heeft er dus voor gekozen ☺.
In welk personage van Vreugde na verdriet herken jij jezelf het meest?
In dat van de vrouwelijke hoofdpersoon. Ze is degene met het meest gecompliceerde karakter, dat past wel bij mij. De andere zitten wat gemakkelijker in elkaar.
Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten?
Van alles, als het aan mij ligt! Chicklit, familieroman, historische roman, kinderboeken. Ik hoop door te kunnen gaan op dezelfde wegen die ik al ingeslagen heb.
Recensie op Koukleum
Dit boek is een hele tijd blijven liggen, want ik was een beetje bang dat dit een zoetsappig verhaal was. Maar gelukkig dat was niet het geval. Je leert Leon kennen en hij besluit op een dag dat hij contact met zijn dochter wil. Ik kan me voorstellen dat Jeanette daar niet happig op is, als na zeven jaar opeens een man op de stoep staat, zegt dat hij de vader van je kind is en ook opeens tijd van je kind opeist, maar die kans zit er natuurlijk altijd in als je een kind op de wereld zet.
Jeanette blijft in het begin erg dwars liggen en dat vind ik ook wel goed omschreven door Dani van Doorn. Er wordt al vrij snel duidelijk dat er bij Jeanette meer speelt dan alleen de onvrede dat Leon opeens op de stoep staat en zijn rol als vader opeist. Je merkt dat er veel verdriet van vroeger zit.
Ondanks dat Jeanette zo stekelig reageert blijft Leon de hoffelijkheid zelf, soms tot in het ongeloofwaardige voor mij. Ik had soms echt het gevoel dat deze man nog geboren moest worden die echt alles lijdt wat er gezegd en gedaan wordt. Maar wie weet bestaan ze echt. Ik zou er knettergek van worden in ieder geval. En ik merkte dat ik me hier ook een beetje aan stoorde in het boek.
Wat verder een beetje raar op mij overkwam is dat in het eerste deel van het boek Leony de hoofdrol speelt en naar mijn gevoel de belangrijkste persoon in het boek is. Echter dan gebeuren er enkele dingen bij Jeanette en vervolgens verdwijnt Leony grotendeels van van het podium. Dat vind ik wel jammer, want ik denk dat Leony toch de verbindende factor is tussen Leon en Jeanette. Ook wordt er niet echt uitgeweid over de momenten dat Leon samen met Leony alleen is naar het paardrijden. Terwijl het alleen zijn met Leon wel een rol speelde in het verhaal. Maar ik denk dat dit is, omdat dit, op dat moment van het verhaal niet meer zo’n grote rol speelde.
Het is zeker geen standaard roman. En er worden door Dani van Doorn zonder problemen enkele beladen onderwerpen aangesneden die je niet snel in een roman verwacht, zoals verlaat verdriet, de gevolgen van een onenightstand, geboorte van een kind, opvoeden als alleenstaande ouder, en het missen van een deel van de jeugd als je als ouder een deel van de opvoeding mist. Dit zijn onderwerpen die je niet zo snel terug ziet in een roman en hierdoor komt het boek toch uniek op mij over.
Geschreven door Veronique
Recensie op Hebban
‘Vreugde na verdriet’ is een minder vrolijke roman dan haar eerdere boeken en eigenlijk miste ik dat wel, maar de onderwerpen in deze roman zijn zwaarder. Hoe een en ander zich ontwikkelt moet U zelf lezen.
Geschreven door Charlotte Veltman
Recensie op Leesclub De Perfecte Buren
Iets dat meteen opvalt aan Vreugde na verdriet is dat er ook vanuit een mannelijk perspectief is geschreven. Zijn overdenkingen zijn heel aannemelijk en komen authentiek over. Spijt en schaamte worden open en eerlijk gebracht en daarmee sympathiseer je heel snel met Leon en zijn voornemens het goed te willen aanpakken. Maar hij is ook afhankelijk van Jeanette, wat wil zij, wat gaat er in haar gedachten om? De verschillen tussen man en vrouw worden mooi weergegeven maar ook het feit dat ieders bagage zo bepalend is voor een toekomst maakt indruk. Leon en Jeanette hebben echter hetzelfde doel voor ogen, het geluk van hun dochter. Die binding opent deuren en geeft toegang tot dialoog en verdere ontwikkelingen.
Het verhaal pakt je meteen vast. De emoties, twijfels en vraagstukken van Leon geven een kijkje in de gedachtewereld van een man in tweestrijd. Mooi gedaan. Daar tegenover staat de strijd die Jeanette levert. Heel sterk neergezet. Gevoed door ervaringen uit het verleden is ze maar schoorvoetend bereid haar dochter te delen met Leon. De angst om gekwetst uit de strijd te komen is groot maar blijkt gerechtvaardigd. Al blijft ze behoorlijk in het wantrouwen hangen en is ze ontzettend kritisch ten aanzien van haar eigen kunnen. Iets dat niet altijd terecht is als je haar eenmaal leert kennen. Ze is veel sterker dan ze zich krediet geeft en dat leidt tot heftige emoties. Het geduld van Leon komt hier goed van pas al ben je als lezer soms geneigd Jeanette eens flink door elkaar te schudden.
Vreugde na verdriet lijkt in eerste instantie een roman zoals velen. De titel geeft in mijn optiek op voorhand al te veel weg en dat is jammer. Want eenmaal aan het lezen merk je dat dit verhaal meer is dan een liefdesverhaal zoals anderen. Er wordt niet voorbij gegaan aan cruciale dilemma’s die het leven zo complex kunnen maken, iets dat in de levens van de hoofdpersonages prominent aanwezig is. De dialogen zijn ongekunsteld en eenvoudig, ze weerspiegelen gesprekken van echte mensen. Ieder personage heeft zijn/haar motivatie en beweegredenen die in dienst staan van het verhaal. De vlotte schrijfstijl van Dani van Doorn is bijzonder prettig en zorgt dat je het boek zo uit hebt.
Van Doorn heeft indruk gemaakt met deze roman. Qua schrijfstijl, thema en verhaallijn. Een meer dan aangename kennismaking! Een meeslepende roman en daarom vier welverdiende sterren.
Geschreven door Patrice van Trigt
Recensie op Veronique's Boekenhoekje
De cover van het boek past heel goed bij de titel en het verhaal. Het geeft het verhaal goed weer.
De tijd gaat heel snel in het boek en dit geeft je een gehaast gevoel. In het begin is er plek voor weinig emotie en begint het heel voorzichtig. Later wordt de lezer meer betrokken bij het verhaal en komen de emoties goed op gang. Dan weet het verhaal mij ook te raken.
Het idee van het verhaal is leuk en tijdens het lezen werd ik steeds nieuwsgieriger naar het verhaal. Naarmate het verhaal vordert, verdiept het verhaal zich en wordt het interessant.
In het begin ergerde ik me aan Jeanette. Ik kon haar niet duiden, maar naarmate je haar leert kennen, ontwikkelt ze zich tot een heel interessant personage. De ontwikkeling van haar als persoon wordt heel subtiel gedaan.
Vreugde na verdriet heeft een origineel verhaal en de ontwikkeling van het hoofdpersonage is goed gedaan. Ze ontwikkelt zich tot een interessant personage.
Geschreven door Veronique
Recensie op Passie voor boeken
Verhalend vanuit een wisselend perspectief, in de derde persoon, worden de personages geintroduceerd. De vrijpartij van Leon en Jeanette was eenmalig en daarna hebben ze geen contact meer gehad. Dankzij de moeder van Jeanette is Leon wel op de hoogte dat hij een dochter heeft, maar heeft nooit contact gezocht. Het schuldgevoel dat plots komt opzetten zorgt ervoor dat hij toch die stap neemt. Tijdens de bezoekjes aan zijn dochter hangt er voortdurend een gespannen sfeer tussen Leon en Jeanette. Een sfeer die voelbaar wordt weergegeven door de auteur. De personages worden mooi uitgewerkt en maakt het mogelijk je in de personages te kunnen verplaatsen. Van beiden kanten snap je hun belemmeringen al schiet Jeanette soms een beetje erg door met haar gevoel.
Door haar fijne, soepele verteltrant slaagt de auteur er prima in de lezer gelijk het verhaal in te trekken. Het is een interessant thema en als lezer ben je nieuwsgierig hoe alles gaat verlopen. Al is er soms even het gevoel dat er getreuzeld wordt en kan het verhaal niet snel genoeg gaan. Maar dit wordt over het algemeen steeds opgevangen door een nieuwe ontwikkeling. Van Doorn laat de personages een natuurlijke en geloofwaardige groei doormaken en het is mooi om te zien hoe Leon zich ontpopt als een fantastische vader.
Het hoofdthema in dit boek, verlaat verdriet, wordt helder en herkenbaar neergezet door de auteur en tussendoor heeft ze nog andere thema’s in het verhaal verweven. Het thema eenzaamheid bijvoorbeeld, en dan specifiek eenzaamheid bij ouderen. Iets wat veel voorkomt maar niet altijd goed gezien wordt. Heel goed dat de auteur hier aandacht aan besteedt en ze zet hiermee de lezer aan tot bewustwording. Vreugde na verdriet is een familieroman waarin de personages worstelen met hun gevoelens, hun identiteit en onverwerkt verdriet. Maar ook een roman over liefde en tweede kansen. Een meeslepende liefdesroman waarin van Doorn juist thema’s die minder vaak besproken worden de aandacht geeft en de lezer bewust laat worden van verborgen leed bij de medemens.
4 sterren
Geschreven door Wendy Wenning
Recensie op Wat ik nou vind
Nu lees ik zoals gezegd weinig romannetjes (bij gebrek aan een beter woord. 'Romannetje' vind ik wat denigrerend klinken, terwijl ik dit ab-so-luut niet bedoel) maar over het algemeen kun je de afloop en de weg daarnaartoe redelijk voorspellen.
☆We vinden elkaar niet lief --> onvoorziene gebeurtenis --> kuskus -->misverstand en ruzie -->gelukkig komt alles weer goed.☆
In dit boek is dat anders. De daadwerkelijke verhaallijn zal ik niet uit de doeken doen, daarvoor zul je het boek lekker zelf moeten lezen, maar het is géén 13 in een dozijn romannetje.
Waar Leon in het boek als de perfecte man overkomt, zo één die zijn vieze sokken uit zichzelf ín de wasmand mikt ipv er net naast, en open staat voor self-improvement, heeft Jeanette het een stukje lastiger.
Alle begrip overigens voor haar manier van doen als Leon zich aankondigt, inclusief de soms wat valse opmerkingen en gedachtes. We kunnen onszelf wel mooi voordoen dames, maar in ons allemaal schuilt een heks die af en toe probeert de overhand te nemen.
Ook mooi omschreven vond ik de groei van alle karakters en de reactie van de diverse bijfiguren daarop.
Minpuntje vond ik dat het stuk waarin [SPOILER!!] Leon en Jeanette elkaar aardig beginnen te vinden, en je weet dat ze uiteindelijk samen gaan komen, tot het moment dat dat echt gebeurt, vrij lang duurde. En in die tussentijd gebeurt er ook niet veel, totdat Jeanette depressief wordt. Dan ineens gaat het erg snel, alsof het allemaal nog even binnen een aantal bladzijdes verteld moest worden.
[SPOILER UIT]
Maar goed, het boek las zoals gezegd erg makkelijk weg, en dat is natuurlijk gewoon een positief gegeven.
Al met al geef ik dit boek een score van.... 3 duimpjes!
Geschreven door Sandra Poortman
Biblion-recensie op Bol.com
Zeven jaar na haar geboorte wil Leon van Amerongen in contact komen met zijn dochter Leony, die verwekt is na een onenightstand. Jeanette van Dijk, de moeder van hun kind, wantrouwt het contact, dat vorm heeft gekregen in een omgangsregeling. Langzamerhand raakt Jeanette echter overtuigd van Leons goede bedoelingen met zijn dochter. Zelf komt ze in een depressie terecht door verlaat verdriet, want haar eigen vader moest ze al vroeg missen. Nu ze ziet hoe Leon met zijn dochter omgaat, wordt dat verdriet om haar vader steeds heftiger. Dan blijkt wie haar de meeste steun kan bieden om steviger in het leven te staan. Een eigentijdse familieroman waarin de thema's "hereniging met je kind' en "verlaat verdriet' goed zijn uitgewerkt. Het verhaal leest makkelijk qua schrijfstijl, maar ook door een prettige druk. De Eindhovense auteur schreef eerder enkele kinderboeken en debuteerde in 2017 met de roman "Geld of geluk'*. Zomerse omslag.
H.W.L. Keus-Asveld