Kwaad bloed

Leesfragment

Het vlechtijzer stak als verdorde bruine takken uit de grijze betonnen pilaren omhoog en wierp grillige schaduwen op de cementen brokstukken die over het terras verspreid lagen.
Leunend tegen een oude olijfboom liet hij langzaam zijn sombere blik erover glijden, terwijl hij met zijn schoen sporen in de rode aarde trok. Wat als een droom was begonnen, was als een nachtmerrie geëindigd. Hij zuchtte, schudde met een verslagen gezicht zijn hoofd en liep langzaam om het geraamte heen. Voor hem was het zo veel meer dan een geraamte. Hij hoefde zijn ogen niet eens te sluiten om voor zich te kunnen zien hoe het eindresultaat zou zijn geweest. De kans dat hij het ooit voltooid zou zien, was nu wel verkeken. Zonder haar was alles over. Waarom had ze niets gezegd? Ze hadden haar toch kunnen helpen. Nog een laatste keer keek hij om zich heen en nam de ruwe schoonheid van de natuur en het spectaculaire uitzicht over zee in zich op. Het had perfect kunnen zijn.

Hoofdstuk 1
“Alex! Alex, waar ben je?” Kristel gooide het portier van haar drie maanden oude, bronskleurige Fiat Panda met een knal achter zich dicht, haastte zich over het grindpad naar de trap en rende met twee treden tegelijk naar boven. Ze liep het koele appartement binnen en keek om zich heen. Op het gezoem van de airco in de slaapkamer na was het stil en de enige beweging kwam van de opengeschoven gordijnen naast de openslaande deuren naar het dakterras, die langzaam heen en weer wiegden in de wind.
Waarschijnlijk lag Alex nog te slapen. Hij had een vroege dienst gehad en dook daarna meestal nog een paar uurtjes in bed. Snel zette ze haar boodschappentas in de keuken op het aanrecht en ze keek daarna om de hoek van de slaapkamerdeur. Het bed was leeg en netjes opgemaakt, de luiken stonden op een kier. Ze zette de airco uit. Dat was natuurlijk onzin met de ramen overal open. Voor ze zich af kon vragen waar Alex zou kunnen zijn, hoorde ze zijn bulderende lach van buiten komen. Met een glimlach om haar mond liep ze door de openslaande deuren het dakterras op en boog zich over de balustrade.