Dilemma

Boek Leesfragment Recensies Meer

Leesfragment

Ze herkende hem zodra ze hem zag. Haar eerste reactie was een bijna onbedwingbare neiging om Roos bij de hand te grijpen en samen heel hard weg te rennen. Maar dat zou belachelijk zijn. Toch pakte Renske onwillekeurig het handje van haar dochtertje steviger beet. Weglopen deed ze niet. Ze rechtte haar rug en liep toen rustig verder.
Aan zijn gezicht zag ze dat hij haar ook herkend had. Hij bleef staan en keek haar aan.
“Hallo Renske.”
Het klonk aarzelend en een beetje schor. Renske realiseerde zich dat hij zich waarschijnlijk net zo ongemakkelijk voelde als zij. Ze aarzelde even. Hoe begroet je iemand die je ruim vier jaar niet gezien hebt en bovendien de vader is van je kind? Haar antwoord klonk net zo afgemeten en beleefd als het zijne.
“Hallo Diederik.”
Even bleef het stil, maar Roos had geen last van verlegenheid. Het meisje keek onverschrokken omhoog en zei: “Ik ben Roos en ik ben bijna vier jaar.”
Op zijn stugge gezicht brak een vriendelijke glimlach door. Diederik keek Roos belangstellend aan.
“Vier jaar al? Dan ben je een heel grote meid. Laat me eens raden: ben je morgen jarig?”
Renske verbaasde zich er niet over dat hij dat wist. Je moest wel onder een steen leven om niet te weten dat het kleine zusje van het beroemde fotomodel Sophia Whittam een kind had. Haar verhaal was ruimschoots behandeld in de bladen. En van een aanstaand medicus was het te verwachten dat hij de rekensom gemaakt had en wist dat het zijn dochter was.
Ze luisterde naar het ongedwongen gesprekje tussen Roos en haar vader en verbaasde zich over het gemak waarmee hij contact legde met een kind dat hij niet kende. Maar ja, dat hoorde natuurlijk wel bij zijn vak.
Over het blonde hoofdje van het kind heen, keek hij haar aan.
“Heb je tijd om ergens samen koffie te gaan drinken?”

Pages: 1 2 3 4