Vakantielief & -leed

Boek Leesfragment Interview Recensies

Leesfragment

Eigenlijk had Renate niet verwacht dat haar roodoranje bloemetjesbikini aan de krappe kant zou zijn. Blijkbaar was ze het afgelopen jaar zwaarder geworden dan gedacht. Het zou maximaal over een kilo of twee-drie gaan. Het was dus niet zo heel erg, maar het viel haar voor het eerst op. In de kleine spiegel bekeek ze haar lichaam. Met zevenendertig had het hier en daar wat schoonheidsfoutjes, maar tot nu toe had ze zich daar weinig aan gestoord. In deze bikini zouden ze natuurlijk wel meer opvallen, misschien zou Joost het niet zien. Hoewel ze het tegenover zichzelf nog steeds probeerde te ontkennen, had hij de vorige avond zoveel indruk op haar gemaakt, dat hij voortdurend in haar gedachten opdook. Hij was zelfs de eerste geweest aan wie ze had gedacht nadat ze wakker was geworden. Ook had ze iedere keer weer naar zijn caravan gekeken, maar van hem was nog niets te zien geweest. Hij had al gezegd dat hij in de vakantie zo lang mogelijk uitsliep, wat vermoedelijk de reden daarvoor was. Ze keek nog kort in de spiegel en slaakte een zucht. Er was niet echt een reden voor om aan te nemen dat hij zich voor haar lichaam zou interesseren. Bovendien was hij ook geen twintig meer en misschien niet zo perfect als hij in eerste instantie leek. Gelukkig bedekte de stof van haar bikini wat er bedekt moest worden. Ze zou het ermee moeten doen, want hoewel ze van plan was geweest om een nieuwe aan te schaffen, was daar niets van gekomen. Erika had verteld dat er op de camping ook het een en ander aan sport werd aangeboden. Misschien zou ze tijdens deze vakantie iets sportiefs kunnen gaan doen en die paar rolletjes kunnen wegwerken, dan zou het ding weer perfect zitten. Ze zou het programmaboekje van de camping meenemen naar het strand en daar uitzoeken wat ze aan het probleempje zou gaan doen.
‘Leuk hè? Vakantie met de kinderen?’
Renate keek van haar boek op naar Joost. ‘Ach ja, dat is op een gegeven moment zo. Aan de andere kant ben ik al blij dat ze de vakantie toch niet zo’n ramp vinden als ze hadden verwacht.’
Hij lachte. ‘Ik begrijp dat helemaal.’ Zijn zwemtas zette hij naast haar spullen neer. ‘Mag ik bij je komen zitten?’
‘Ja, natuurlijk.’ Ze legde haar boek weg en probeerde niet op het snelle kloppen van haar hart te letten. Hij kwam alleen bij haar zitten omdat hij haar min of meer kende en ze alle twee door hun kinderen alleen waren gelaten.

Pages: 1 2 3 4