| Boek | Leesfragment | Interview | Recensies | Meer |
Recensies
Recensie door Dizzie
Toegegeven ik koop dikwijls boeken op basis van de kaft en deze zou ik zeker laten liggen hebben. Maar dat had zonde geweest!
Zonder verwachtingen begon ik aan het boek, maar ik las het in een sneltempo. Want ik wou toch wel weten hoe Nienke omgaat met de rollercoaster van emoties, die ze in korte tijd moet verwerken.
Het overlijden van Merel, de zus van Nienke is de rode draad door het verhaal. Maar het is niet dat het verdriet je enorm raakt. Het is wel intrigerend hoe de relaties kunnen veranderen of er nieuwe relaties ontstaan door een gemeenschappelijk gevoel: het overlijden van een dierbare.
De personages die in het boek voorkomen, waren duidelijk omschreven, waardoor je er direct sympathie voor kreeg of niet.
Jammer van de foutjes die je af en toe tegen komt: ‘Hij vrolijke gezichtje’, ‘Het is leven is oneerlijk’, … Maar zeker en vast geen reden om te stoppen met lezen!
Ik zou het zeker aanraden als leesvoer voor tijdens de vakantie!
Recensie door Boekenbijlage
Het leven van de negenentwintigjarige Nienke is erg overzichtelijk. Ze doet namelijk niets. Behalve ijs eten en televisie kijken. Haar hartsvriendin Anna is net op wereldreis gegaan, vriend Arjan is bevordert tot ex-vriend en tot overmaat van ramp is ze ook haar baan kwijt. Nienke voelt zich zielig, want iedereen heeft het goed voor elkaar. Behalve zij.
Nienkes leven verandert op slag als haar zus Merel vertelt dat ze niet lekker is. Al een aantal dagen is ze grieperig en het wil maar niet over gaan. Merel heeft een dochtertje van zeven, Celine. Daar moet wel voor gezorgd worden. Nienke besluit dan ook direct naar Merel te gaan. Wat ze ziet, doet haar flink schrikken. Merel is veel zieker dan ze dacht. De volgende dag, als Celine naar school is, gaat Nienke met haar zus naar het ziekenhuis. En al snel blijkt dat het te laat is. Merel is ongeneeslijk ziek en sterft binnen vierentwintig uur.
Het leven van Nienke (en van iedereen om haar heen) staat op z’n kop. Zij neemt de regie en besluit Celine verder op te voeden. Maar behalve Celine krijgt ze er een groot deel van Merels leven bij. Ze besluit haar huur op te zeggen en in Merels huis te gaan wonen. Maar daar komen heel veel van Merels vrienden, zoals Merels vriend Laurens, die niet van wijken weet. Merels vriendinnen Hanneke en Sofia, wier kinderen op dezelfde school zitten als Celine. Buurman Jan, die af en toe een kijkje komt nemen.
Nienke leert mensen kennen op de crematie van Merel. Ze komt in contact met Merels collega’s, ouders van school en ook een onbekende jongeman, de ze op slag heel interessant vindt. Naarmate er meer tijd verstrijkt wordt het leven soms gemakkelijker, maar vaak ook veel ingewikkelder. Nienke moet keuzes maken, moeilijke keuzes. Het valt haar niet mee om ineens moeder te zijn, met alle ups en downs die erbij horen. Ze vraagt zich vooral af of ze het goed doet. Die bevestiging hoopt ze vooral te krijgen van Merel, die ze heel vaak in haar hoofd hoort praten.
Een liefdesroman, staat op de cover van Astrid Potuijts boek Kus van zus. Ik pakte het met het idee een luchtig romannetje te gaan lezen. Maar na twintig bladzijdes was ik al in tranen en nog eens twintig had Kus van zus me zo in de ban, dat ik het bijna niet meer weg kon leggen.
Oprecht en liefdevol. Eerlijk, zo eerlijk dat het soms pijn doet. En al schrijft Astrid dat alles, behalve het verlies van een zus, compleet verzonnen is, het stompt je in je maag.
Dit kan iedereen overkomen. En wat doe je dan?
Kus van zus vertelt wat Nienke doet, voor Merel, voor Celine, voor de achterban, maar ook vooral voor zichzelf. Een verhaal dat op iedereen kan slaan. Zo natuurlijk geschreven, dat het vanzelfsprekend lijkt.
Het verhaal wordt met zoveel passie en liefde, maar vooral oprechtheid geschreven, dat het lijkt of je haar eigen levensverhaal leest. Rauwe emotie, verdriet en onbegrip over de situatie weet Potuijt af te wisselen met zulke leuke, grappige en vooral herkenbare situaties.
Complimenten voor Astrid Potuijt dus, voor dit prachtig geschreven verhaal. Ik heb er van genoten, het heeft me diep geraakt. Omdat het zo natuurlijk is, omdat je je tijdens het lezen constant blijft afvragen wat je zelf zou doen. En daar het antwoord eigenlijk wel op weet…
Geschreven door Kirstin Rozema
Recensie de Boekensalon
Nienke’s leven heeft niet veel meer te betekenen op het moment dat haar zus, Merel, plots sterft. Ze neemt meteen de zorg over voor haar nichtje dat eerder ook al haar vader verloor. Nienke gaat in het huis van Merel wonen en neemt geleidelijk haar leven over. Merels vriendinnen nemen haar op in hun vriendengroep en Laurens, haar vriend, vindt het vanzelfsprekend dat hij nu bij Nienke aan huis komt. Zo verliest ze de grip op haar eigen leven en interesses. Alleen bij de buurman kan ze echt terecht. Als ze hulp aangeboden krijgt van een vroegere, geheime, vriend van Merel wordt ze halsoverkop verliefd op hem. Een mooi verhaal over familiebanden, verlies en rouw dat nergens melig wordt. De auteur beschrijft de emoties levensecht, deels omdat ze zelf haar zus verloor op gelijkaardige wijze. Door de vele, goed geschreven dialogen leest het boek heel vlot.
Recensie Bangersisters
Nienke is 29 jaar en voelt zich volslagen mislukt. Het liefst hangt ze in pyjama op de bank en eet liters Ben & Jerry’s ijs. Alles verandert nadat ze een verontrustend telefoontje van haar zus Merel krijgt, waarna ze op stel en sprong naar haar toe gaat. Haar zus is ziek en nog geen 24 uur later verliest ze Merel.
De chaos is groot. Het dochtertje van Merel, Celine, blijft als weeskindje achter en Nienke bedenkt zich geen moment en neemt de zorg voor Celine over. Als ze ook nog eens het huis van Merel overneemt, haar vriendinnen wekelijks bij haar op de stoep staan en de vriend van Merel niet van haar zijde wijkt, raakt zij zichzelf een beetje kwijt. Naast de heftige emoties waarmee ze te maken krijgt, probeert ze ook een eigen leven te creëren wat niet zo makkelijk gaat. Zeker niet als ze onheilspellende foto’s vindt van Merel en een man. Een hele knappe man. Hij zet Nienkes wereld nog verder op zijn kop……
In 2012 verloor de auteur haar zus en tevens beste vriendin Els (1972) aan een levensbedreigende bacterie. De karakters in Kus van zus zijn compleet verzonnen. De gelijkenissen met haar eigen leven zijn puur te vinden in het overlijden en de emoties die daar bij komen kijken.
Alle lof voor de schrijfster van dit boek.
Het is ontzettend mooi beschreven in wat voor een emotionele achtbaan je terecht komt wanneer er een dierbare overlijdt en wat dat allemaal met iemand kan doen.
Hierdoor kan je niets anders dan met volle bewondering dit boek in één adem uitlezen.
Het avontuur begint al bij de cover.
Deze geeft goed het gevoel weer dat je krijgt terwijl je dit verhaal leest, zoals liefde, angst, boosheid en verdriet.
Alle personen in dit verhaal zijn meer dan voldoende uitgelicht en omschreven zodat je ze stuk voor stuk voor je ziet en je daardoor nog meer in het verhaal getrokken wordt. Dat het verhaal maar voor een deel op waarheid berust is niet te merken.
Het is een vloeiend en pakkend verhaal over een verloren dierbare en ik denk dat iedereen zich daardoor ook goed kan identificeren met Nienke, wat het boek ook weer bijzonder maakt.
Ilse Borst voor Bangersisters
Recensie van the S word
Nienke is 29 jaar en voelt zich volslagen mislukt. Het liefst hangt ze in pyjama op de bank en eet liters Ben & Jerry’s ijs. Alles verandert nadat ze een verontrustend telefoontje van haar zus Merel krijgt, waarna ze op stel en sprong naar haar toe gaat. Haar zus is ziek en nog geen 24 uur later verliest ze Merel. De chaos is groot.
Het dochtertje van Merel, Celine, blijft als weeskindje achter en Nienke bedenkt zich geen moment en neemt de zorg voor Celine over. Als ze ook nog eens het huis van Merel overneemt, haar vriendinnen wekelijks bij haar op de stoep staan en de vriend van Merel niet van haar zijde wijkt, raakt zij zichzelf een beetje kwijt.
Naast de heftige emoties waarmee ze te maken krijgt, probeert ze ook een eigen leven te creëren wat niet zo makkelijk gaat. Zeker niet als ze onheilspellende foto’s vindt van Merel en een man. Een hele knappe man. Hij zet Nienkes wereld nog verder op zijn kop……
Leeservaring:
5 / 5 stars
Kus van Zus is een meeslepend verhaal waarin het leven van de 29-jarige Nienke in één klap totaal op zijn kop wordt gezet. Haar zus Merel belt haar op, ze is niet lekker. Waar haar zus gewoon eerst een zeer fikse griep lijkt te hebben, wordt al snel duidelijk dat er meer aan de hand is. Een etmaal nadat Nienke bij haar zus kwam om haar te helpen, overlijdt ze. Het dochtertje van Merel – Celine – blijft als weeskindje alleen achter. Nienke bedenkt zich geen moment en neemt direct de zorg voor haar nichtje over. Terwijl ze zelf vol zit met verdriet en in het diepe wordt gegooid wat betreft het moederschap, blijken veel mensen Merel niet los te kunnen laten. Te pas en te onpas komen er mensen het huis van Celine en Nienke binnen vallen. Nienke begrijpt hun verdriet, maar ze wil ook graag wat privacy.
Tijdens het opruimen van de spullen van Merel komt ze foto’s tegen van haar zus met een knappe man. Wie is die man en hoe kan het dat Merel haar daar nooit iets over heeft verteld? Ze deelden toch altijd alles met elkaar?
Wanneer je het boek uit hebt gelezen, weet je dat de titel Kus van zus de lading van het hele boek dekt. Dat auteur Astrid Potuijt onlangs zelf heeft ervaren hoe het is om je zus plotseling te verliezen is duidelijk merkbaar. De emoties zijn zo echt, zo puur dat je er een brok van in je keel krijgt. Gelukkig zit er ook een gezonde dosis humor in, waardoor het boek toch ook weer wat luchtiger wordt. De schrijfstijl van Astrid is vlot en meeslepend. Eenmaal begonnen in het boek, kon ik het dan ook maar moeilijk wegleggen. Geen wonder dus dat ik de volgende dag het boek al uit had…
Absoluut een pareltje! Kus van zus krijgt van mij een dikke vette tien!
Door Irene Kalsbeek voor The S word