Kus van zus

Leesfragment

De drankjes worden gebracht en ik neem meteen weer een slokje.
“Ik drink ook alleen maar in gezelschap.” Laurens bestudeertde muntblaadjes in het glas.
Ik drink sneller dan ik normaal zou doen. Langzaam begint de hele boel een beetje te draaien. “Shoot.”
Laurens kijkt op. “Wat is er?”
“Teveel alcohol op een nuchtere maag.” Praat ik harder dan normaal?
Laurens lacht. “Nou, dat gaat wel erg snel bij jou zeg.”
Eigenlijk moet ik nu niet meer drinken. We hebben tenslotte ook een kind bij ons. Ik giechel en herstel me weer.
Hij lacht terug. “Neem het er maar van hoor. Nu kan het. Niemand kent je hier.”
“Best raar, wij tweeën hier”, zeg ik.
“Ja”, zegt Laurens.
“Ik kende je nauwelijks. En nu vieren we samen vakantie.”
Laurens zwijgt. Hij kijkt me afwachtend aan. Waarschijnlijk benieuwd wat voor bekentenissen ik ga doen.
“Soms vraag ik me af wat Merel in jou zag”, giechel ik. “Maar soms begrijp ik het ook.”
“Is dat een compliment of een belediging?” Hij kijkt geamuseerd dus voel ik me aangemoedigd om verder te gaan.
“Hoe je het wil opvatten. Aan jou de keus.” Verdorie het lijkt erop dat ik zit te flirten. Mijn benevelde brein beseft het, maar kan er schijnbaar ook geen einde aan maken. “Je hebt een lekker lijf”, zeg ik brutaal.
Laurens lacht. “En?”
“Je kan heel irritant zijn.”
“En?”
“Ach, weet ik veel. Je bent anders in ieder geval dan ik dacht dat je was.”
Laurens buigt een stukje voorover. “Ga door.”
De ober komt aanlopen en zet ons eten op tafel. Ik roep Celine en kijk even met een schuine blik naar Laurens die nog steeds met een grote grijns op zijn gezicht zit.
“Hoe anders dan?” dringt Laurens aan.
“Ik dacht dat je eh…suffer was.” Ik giechel weer.
Laurens kijkt quasi boos. “Suf?”
“Ja, een beetje zo’n burgermannetje. Zo’n nerd” Ik blijf giechelen en vind het zelf ontzettend grappig.”
Laurens trekt zijn wenkbrauwen hoog op. “Hoe kom je erbij dat ik een nerd zou zijn?”
Ik prik in mijn moussaka. Het is belangrijk dat ik wat eet zodat ik weer wat nuchterder word. Grappig dat ik heel goed besef wat ik zeg, terwijl ik mijzelf niet kan stoppen. De rem is er vanaf, zeg maar.