Niet voor niets

Parklaan 40Marjon Stroet
ISBN 978-90-8660-307-7
Prijs €
Aantal pagina’s
Verschijnt mei 2016

Alison Brachmeijer heeft het met haar geboortestad Daeledam helemaal gehad. Het mag voor de toeristen dan zo’n schattig middeleeuws stadje zijn waar het evenwicht tussen authenticiteit en souvenirwinkels af en toe wankelt, de oude vete tussen de Brachmeijers en de Kramers wordt door de meeste Daeledammers gretig in leven gehouden.

Als Alison na een welverdiende vakantie terug uit Thailand komt, lijken de strubbelingen met haar moeder het kookpunt te hebben bereikt. Alisons spontane actie op het strand van Phuket blijft niet zonder gevolgen. Ze krijgt te maken met wraak en manipulatie. Zelfs haar relatie met Tom Kramer zet ze op het spel om iedereen in Daeledam te doen inzien dat Kramers en Brachmeijers wel vredig met elkaar kunnen leven.

De grond van de oude kaasfabriek lijkt de inzet van een nieuwe ruzie te worden. Alison probeert zich afzijdig te houden, maar wordt er toch in meegezogen. Ze probeert te bemiddelen, maar wordt er wel naar haar geluisterd? Linda, haar moeder, heeft zo haar redenen om de strijdbijl tussen de twee families niet te begraven. Zodra ze een helpende hand uitsteekt bij haar buren, Simon en Joke Kramer, lijken haar vooroordelen ten opzichte van alle Kramers ongegrond. Kan ze haar kwelgeest uit het verleden onder ogen komen?
Linda en Alison komen door hun inzet nader tot elkaar, maar is het genoeg om de broze moeder-dochterrelatie sterker te maken? En welk aandeel heeft Tom Kramer hierin?

Er is (nog) geen leesfragment beschikbaar.

Binnen twee jaar schreef je deze roman. Hoe is je dat gelukt?
Omkoping. Het diplomatische antwoord is: efficiënt met je vrije tijd omgaan. Maar als je een gezin hebt, komt het eigenlijk neer op omkoping.

En ongelooflijk vroeg opstaan. Ik werk het liefste in stilte.

Inmiddels weet ik dat schrijven vooral om discipline gaat. Iedereen kan aan een boek beginnen, niet veel mensen maken het af. Daarna komt het schrappen en het herschrijven. Of volledig opnieuw beginnen.

Bleek het schrijven van Niet voor niets zo confronterend als je had verwacht? In welk opzicht wel/niet?
Het verhaal schreef zichzelf helaas niet. In eerste instantie wilde ik de moeder en de dochter om beurten aan het woord te laten; ieder een hoofdstuk. Op een gegeven moment werkte dat niet meer omdat de dochter veel meer te vertellen had dan de moeder. Ik ben gaan herschrijven, gaf de moeder tools mee om weer grip op haar leven te krijgen. Daardoor kwam ze voor mij wat meer tot leven. Hiervoor was de moeder té tweedimensionaal, bijna een karikatuur.

Het verhaal zoemde al een tijdje in mijn hoofd. Tijdens het schrijven overleed mijn moeder. Door haar overlijden ben ik anders tegen die relatie gaan aankijken, waardoor, denk ik nu het boek af is, ik het ben gaan herschrijven.

Wat is de belangrijkste boodschap die je met Niet voor niets aan je lezer mee wilt geven?
Het boek gaat over een oude vete tussen twee families. Het verdeelt het stadje Daeledam in twee kampen. Beide families hebben met vooroordelen te maken. Eigenlijk gaat het over discriminatie: het hoofdpersonage wordt vanwege haar achternaam op een andere manier behandeld.

Ik woon in het buitenland en begrijp wel waar Alison moet tegen vechten: sommige mensen schijnen beter te weten wie ik ben dan ikzelf . Het wij-tegen-zij-verhaal dat we tegenwoordig in de wereld horen is daar een griezelig voorbeeld van.

Wat kunnen we na Niet voor niets van je verwachten?
Er zijn een paar verhaalideetjes waarmee ik aan het spelen ben. Zolang ik de basics nog niet heb vast staan: namen van de personages, waar en wanneer het zich afspeelt en wat de mogelijke titel zou kunnen zijn, wil ik er niet te veel over kwijt. De dialogen schrijf ik volledig uit in een schriftje. Gelukkig heeft de Action die regelmatig in grote hoeveelheden en met leuke covers in de aanbieding.

De interactie tussen ouders en kinderen, tussen een man en een vrouw, vriendinnen enzovoorts vind ik nog steeds een onuitputtelijke bron van inspiratie. Ik denk dat alle verhalen al eens zijn verteld, het is maar net hoe je het aan je lezerspubliek brengt.

Recensie door De Boekensalon

Twintiger Alison Brachmeijer is met een vriendengroepje naar Thailand geweest en daar onofficieel getrouwd met Tom Kramer, op wie ze zeker ook wel verliefd is. Maar zij wonen in het karakteristieke stadje Daeledam, waar de Brachmeijers en de Kramers al decennia lang ruzie hebben met elkaar. Deze vete is op niets anders dan vooroordelen gebaseerd. De vriendschap en het vermeende huwelijk leiden dan ook tot grote onenigheid tussen Alison en haar moeder Linda. Dit komt haar relatie met Tom zeker niet ten goede. Maar Alison zet alles op alles om voor elkaar te krijgen dat de twee families voortaan in vrede met elkaar samenleven. Hoewel er veel woorden aan besteed worden, komen de personages niet echt tot leven. Het verhaal speelt zich af in de huidige tijd en neemt ongeveer een half jaar in beslag. Marjon Stroet (1971) woonde tot haar 22e in Nederland en verhuisde daarna naar België. Ze publiceerde onder pseudoniem eerder enkele tijdschriftromans.