Geertrude Verweij
ISBN 978-90-8660-261-2
Prijs € 17,95
Aantal pagina’s 197
Verschijnt november 2014
Op aandringen van haar beste vriendin en gedwongen door geldgebrek stemt Stella er in toe de voor haar onbekende Berend met zijn vijf kinderen bij haar in huis te laten wonen. Ondanks hun verschillende achtergronden blijken Berend en Stella het prima met elkaar te kunnen vinden. Zijn gezin voelt zich thuis in Stella’s huis en hun aanwezigheid is voor Stella een verademing na vijf eenzame jaren. Maar helemaal perfect is het allemaal niet. De moeder van de drie pleegkinderen zorgt voor onrust en verdriet. En is de anonieme man die regelmatig in de omgeving van het huis opduikt Stella’s verdwenen echtgenoot of is het toch iemand anders? Maar waarom staat hij daar alleen maar te kijken in plaats van contact op te nemen? Dat maakt het voor Stella extra ingewikkeld, want ze gaat steeds harder twijfelen. Houdt ze nog van haar man of begint ze verliefd te worden op Berend?
'Het is echt een goede oplossing,' zei Mona enthousiast.
Stella kende haar vriendin langer dan vandaag en wist dat ze nogal gemakkelijk over eventuele consequenties van haar goede oplossingen heen stapte. Toen Mona eindelijk even stil was, zei ze: 'Een wildvreemde man bij me laten intrekken? Volgens mij is dat vragen om problemen die ik er nou net even niet bij kan hebben.'
'Wat bedoel je? Oh! Welnee, zo is Berend niet. Berend is een schat en bovendien nog lang niet toe aan een nieuwe relatie. Hij was dol op zijn vrouw en ik denk niet dat hij al over haar dood heen is. Maar hij heeft dringend woonruimte nodig. En jij heb ruimte zat. Hij betaalt je er natuurlijk voor en dat lost dan meteen je geldproblemen op.'
Dan moest hij wel enorme bedragen neertellen, wist Stella. Maar zelfs Mona, die ze toch nog steeds beschouwde als haar beste vriendin, had geen flauw idee hoe slecht ze ervoor stond.
'Ik kan officieel niet verhuren, dat weet je. Daar moet ik toestemming van Laurens voor hebben. Ik weet ook niet wat de bank ervan vindt, want daar beginnen ze zo langzamerhand door te krijgen dat ik een probleem heb.'
'Dat weet ik toch? Daarom is dit zo ideaal. Hij is gewoon een vriend in nood en hij draagt bij in de kosten. Niets officieels, geen probleem. Maar wel een oplossing voor jullie allebei. Hij zit nu met een stuk of wat kinderen in een driekamerflatje. Geen doen!'
'Hoeveel is een stuk of wat?'
'Dat weet ik niet precies. Zijn eigen kinderen, dat zijn er twee, en dan de kinderen van zijn zusje. Ook twee, denk ik, maar het zouden er ook drie kunnen zijn.'
'Dat zijn er aardig wat.'
'Je hebt de ruimte.'
Dat was waar. Maar een man die ze helemaal niet kende in haar huis? En een troep lawaaierige kinderen? Zat ze daar nou echt op te wachten?
'Je kunt toch op zijn minst met hem praten?' drong Mona aan. 'Mag ik je adres aan hem doorgeven? Hij is echt honderd procent betrouwbaar, daar sta ik voor in. Tenslotte is hij een neef van Paul.'
Stella vond dat ze dat gemakkelijk kon zeggen. Als er iets misging zat Mona veilig in Canada, terwijl zij met de brokken achterbleef.
Mona vervolgde: 'Het is echt een enorme lieverd. En hij is handig. Hij kan je helpen met het onderhoud in huis. Als je dan toch moet verkopen, brengt het misschien wat meer op. Ik weet zeker dat hij dat met liefde voor je wil doen. Nogmaals, het is gewoon een ontzettend goeie vent.'
Stella voelde dat haar weerstand begon af te brokkelen. Als Mona het zei, moest het wel waar zijn. Ze kon haar vriendin veel verwijten, maar geen gebrek aan mensenkennis.
'Oké, goed dan. Geef hem mijn adres maar en zeg dat hij langs mag komen. Ik ben bijna altijd thuis, maar geef hem mijn nummer ook maar, zodat hij van tevoren kan bellen als hij dat wil.'
'Geweldig! Je bent een schat.'
'Ik heb nog geen ja gezegd, hoor.'
'Dat komt wel,' zei Mona vol vertrouwen.
Recensie door Hebban
Thuisgekomen is de nieuwste roman van Geertrude Verweij. Meer weten over dit boek of de auteur? Lees het interview met deze auteur!
Je boek Thuisgekomen is onlangs verschenen. Kun je iets vertellen over dit boek?
Thuisgekomen gaat over Stella. Haar man is vermist en na vijf jaar eenzaamheid besluit ze haar huis open te stellen voor Berend en zijn kinderen, die dringend om woonruimte verlegen zitten. Het wordt al snel meer dan alleen een praktische oplossing. Stella gaat steeds meer deel uit maken van het gezin en ze begint ook gevoelens te ontwikkelen voor Berend. Dat zorgt voor een hoop twijfels en problemen, zeker als er iemand in haar omgeving opduikt die toch wel erg op haar verdwenen man lijkt.
Hoe kwam je op het idee voor Thuisgekomen?
Ik hoorde een nieuwsbericht over mensen die vermist worden en vroeg me af hoe je na zoiets als nabestaande verder leeft, zeker als er een behoorlijk aantal jaren verstreken zijn. Het is geen normale rouwverwerking, want ergens blijft die onzekerheid, die hoop, terwijl je aan de andere kant eigenlijk wel zeker weet dat iemand na zo'n lange tijd net meer terug komt. Onbevangen aan een nieuwe relatie beginnen is er zeker niet bij. Daarnaast zit je met allerlei financiële consequenties, want er zijn ook in ons land maar weinig vangnetten voor dit soort situaties. Hoe meer ik er over na ging denken, hoe lastiger het me leek. Vanuit die overpeinzingen ontstonden Stella en haar problemen.
In de afgelopen vijf jaar zijn er acht romans van je verschenen bij uitgeverij Ellessy. Is je manier van schrijven in de afgelopen jaren veranderd?
Ik denk dat het wel aan mijn nieuwste boeken te merken is dat ik meer ervaring als schrijver heb dan bij mijn eerste boek. Ik weet beter hoe ik een verhaal moet opbouwen en ik weet waar mijn eigen valkuilen liggen. Toch denk ik dat mijn schrijfstijl en de manier waarop ik een verhaal verzin onveranderd zijn. Het is nog steeds zoals bij mijn eerste boek; het verhaal moet gaan leven in mijn hoofd en dan pas komt het eruit.
Zijn er bepaalde kenmerken die in al je boeken voorkomen?
Dat vind ik een lastige vraag. Ik ben daar in ieder geval niet bewust mee bezig, tenzij je het hebt over dingen die kenmerkend zijn voor het romantische genre. Al mijn boeken gaan over relaties en ze lopen ook allemaal goed af. Verder doe ik juist mijn best te zorgen dat mijn hoofdpersonen heel verschillende karakters en problemen hebben en schrijf ik zeker niet autobiografisch, maar er zal waarschijnlijk in alle verhalen wel iets uit mijn eigen leven doorschemeren. Dat zijn dan vooral kleine dingen zoals het veelvuldig drinken van sterke, zwarte koffie.
Je hebt een reeks boeken geschreven rondom fotomodellen. Waarom heb je hiervoor gekozen?
De Incognito-trilogie heeft inderdaad een hoofdpersoon, Sofie, die fotomodel is. Toch is dat niet het uitgangspunt geweest. Het verhaal zou niet heel anders zijn als Sofie op een andere manier beroemd was. De rode draad in die serie is dan ook niet het modellenleven, maar de gevolgen van bekendheid; de leuke, maar vooral ook de nare aspecten daarvan en de manier waarop je daarmee om moet gaan. In het eerste deel is dat het centrale thema, in het tweede en derde deel spelen Sofie en haar beroemdheid op de achtergrond nog een rol, maar draait het eigenlijke verhaal om heel andere problemen. In Dilemma worstelt het zusje van Sofie met keuzes rond haar carrière en de zorg voor haar dochtertje, terwijl in Tegenstelling leerproblemen en onzekerheid de hoofdthema's vormen.
Van je boek Tegenstelling is een speciale dyslexie-uitgave verschenen, omdat de hoofdpersoon zelf worstelt met dyslexie. Hoe hebben mensen op deze uitgave gereageerd?
De dyslexie-uitgave van Tegenstelling is vrij recent, dus ik heb er nog geen reacties op gehad. Op de gewone uitgave waren de reacties erg positief. Ik was vooral blij dat lezers begrepen wat ik over wilde brengen, namelijk dat problemen met dyslexie veel verder gaan dan een beetje minder snel kunnen lezen op de basisschool. Hoewel de meeste mensen er vanzelf mee leren omgaan, blijft dyslexie het dagelijks leven beïnvloeden. Onze maatschappij is nu eenmaal opgebouwd rond lezen en schrijven.
Ik hoop dat de dyslexie-uitgave door tieners en (jong)volwassenen met dyslexie gelezen zal worden en dat ze er iets in zullen herkennen, misschien er zelfs iets positiefs uit zullen halen. Daarnaast vind ik het erg belangrijk dat het speciale dyslexie-lettertype niet alleen gebruikt wordt voor kinderboeken en was het thema van dit boek een mooie aanleiding voor de uitgever om een boek voor volwassenen uit te geven. Hopelijk volgen er snel meer, want er zijn genoeg volwassenen met dyslexie die graag lezen.
Kunnen we de komende tijd nog meer boeken van je verwachten?
In het voorjaar verschijnt er weer een roman bij Ellessy, waarvoor ik alleen nog maar de laatste puntjes op de i hoef te zetten. Daarnaast heb ik een hele lijst met plannen en ideeën voor nieuwe boeken en projecten. Het zou fijn zijn als de dag wat meer uren had...
De hoofdpersoon van Thuisgekomen is voordat Berend er is vrij eenzaam. Hoe relateert dit aan je eigen leven?
Helemaal niet eigenlijk. Ik heb zelfs nog nooit alleen gewoond en ben zelden in mijn eentje thuis. Ik ben dus gewend aan drukte en gezelligheid om me heen. Maar misschien kan ik me juist daarom wel goed voorstellen hoe moeilijk het moet zijn als je dat mist.
Wat ligt er na Thuisgekomen nog meer op de plank?
Ik ben bezig met het afwerken van een volgende roman, maar daar kan ik nog niet veel over zeggen. En daarna begin ik aan een nieuw verhaal, waarvoor de inspiratie al langzaam begint te borrelen.
Je won vroeger een prijs in een dichtwedstrijd. Wil je het dichten ooit nog oppakken?
Ik was nog maar een kind toen ik die prijs won. In mijn puberteit schreef ik af en toe gedichten, maar dat doe ik al jaren niet meer. Verhalen schrijven vind ik leuker. Ik denk dat ik meer een verteller dan een woordkunstenaar ben.
Je schrijft, bent boekhouder, en houdt een eigen blog en website bij. Hoe combineer je al je hobby’s en werkzaamheden?
Door mezelf niet al te serieus te nemen en af en toe duidelijke prioriteiten te stellen. Soms ligt er iets teveel op mijn bord en moet ik wat dingen laten gaan om de belangrijkste punten op mijn lijst af te kunnen werken. De rest haal ik dan later wel weer in. Ik denk dat ik het juist volhoud doordat ik zoveel tegelijk doe. De afwisseling zorgt ervoor dat het leuk blijft.
Recensie door Boekenbijlage
tella heeft een groot huis en ernstige geldzorgen. Berend zit er warmpjes bij, maar heeft vijf kinderen onder zijn hoede en een veel te kleine flat. Stella’s vriendin Mona heeft bedacht dat het een heel goed idee is om Stella en Berend daarom te koppelen, al is het alleen op zakelijke basis. Stella ziet het eerst helemaal niet zitten, maar na haar kennismaking met Berend is ze al gauw om: het geld is te belangrijk om te laten schieten. Ze maken kennis met elkaar en al snel trekt Berend met de kinderen bij Stella in. Hij zorgt voor de kleine reparaties en het onderhoud van het oude huis en Stella zorgt voor de kinderen. Ze leren elkaar kennen, weten van elkaars zorgen en achtergrond en proberen er het beste van te maken.
Dan komt er ineens een donkere wolk over het samengestelde zogenaamde gezin: Is de man, die telkens op straat staat te kijken naar Stella’s huis werkelijk haar vermiste echtgenoot? En waarom wil Berends zus haar drie kinderen, waar Berend op past, ineens terug, nu ze genezen is verklaard.
Geertrude Verweij heeft met deze hoofdpersonen een warm (zogenaamd) gezin neergeschreven. Je krijgt een warm gevoel, als je de woonkamer van Stella in gedachten voor je ziet. Een no-nonsense vrouw is ze, die zonder poespas haar leven leeft. De hoofdpersonen vormen een fijne lijn in Thuisgekomen. Het stukje over de zus van Berend is wel abrupt en een beetje voor de hand liggend, maar soit, dat mag. Het stukje over de onbekende man is leuk gevonden.
Kortom: Thuisgekomen is een heerlijke roman, die je even meeneemt naar een situatie, die je in gedachten meteen al graag wilt oplossen, maar die je eerst meeneemt over hobbels, voor het (toch wel een beetje verrassende) einde komt.
Geschreven door Kirstin Rozema
Recensie door de Boekensalon
Stella’s man verdween vijf jaar geleden na een auto-ongeluk. Stella houdt een slepend been over aan het ongeluk en de onzekerheid of Laurens nog leeft. Ze woont in het huis van haar overleden ouders en heeft enkele opdrachten als vormgeefster. Wegens geldgebrek stemt ze in met het idee van haar vriendin Mona om Berend met vijf kinderen in huis te nemen. Berend is weduwnaar en drie van de kinderen zijn van zijn zus die psychische problemen heeft. Stella denkt Laurens weer te zien, maar krijgt ook gevoelens voor Berend. Dit is vrij verwarrend voor haar en ze zet dan ook alles op alles om erachter te komen wat er nu echt met Laurens gebeurd is. Berend, die advocaat is maar in de softe sector werkt, helpt haar daarbij. Het boek leest vlot. Het karakter van de rustige, verlegen Stella wordt goed uitgewerkt. Enkele toevalligheden en onjuistheden in de tijd, verstoren het verhaal niet. Verweij (1971) schreef diverse romans. Voor liefhebbers van Hetty Luiten en Gerda van Wageningen.
Recensie door Hebban
Geertrude Verweij (1971) woont in Zevenhuizen, waar ze met haar man een IT-bedrijf runt. Ze is actief op Facebook en houdt verschillende blogs bij waarin ze naast haar schrijf-wel-en-wee ook de dagelijkse dingen deelt, zoals haar passie voor fotograferen, hoe alles groeit en bloeit in de moestuin en haar creatieve hobby’s als breien en naaien.
Naast romans schrijft ze ook verhalen voor verschillende Favoriet-series (‘supermarktromans’). Thuisgekomen is haar achtste roman.
In Thuisgekomen maken we kennis met Stella. Al ruim vijf jaar wordt haar echtgenoot Laurens vermist, wat niet alleen verdriet en gemis met zich meegebracht heeft, maar ook grote financiële gevolgen heeft. Omdat ze per se in het huis – haar ouderlijk huis!- wil blijven wonen, neemt ze op aandringen van een vriendin de onorthodoxe beslissing om weduwnaar Berend die met vijf kinderen op een veel te klein flatje woont, tegen betaling in huis te nemen. Drie van de kinderen zijn van de zus van Berend, die niet in staat is zelf voor haar kinderen te zorgen. Stukje bij beetje komt de lezer te weten hoe zulke grote financiële zorgen konden ontstaan en ook hoe het huwelijk van Stella en Laurens was. Stella en Berend kunnen goed met elkaar overweg en staan samen pal voor de kinderen, ook wanneer de zus van Berend haar kinderen weer bij zich nemen wil.
Maar wie is die man die omstreeks het moment dat Laurens vijf jaar vermist was steeds opduikt in de buurt van het huis?
Geertrude Verweij heeft met Thuisgekomen een origineel thema voor haar roman gekozen. Heel gedoseerd geeft ze de lezer alle informatie die nodig is om de achtergrond van Stella te leren kennen en te begrijpen dat ze handelt zoals ze handelt, bijvoorbeeld waarom ze Laurens na vijf jaar vermissing niet dood laat verklaren. Wat wel snel duidelijk is, is dat Stella zich erg aangetrokken voelt tot Berend en zijn (pleeg)kinderen en die aantrekkingskracht is wederzijds al duurt het even voor Stella merkt dat Berend ‘vrij’ is. Ze leert dat ze mag zijn wie ze is en dat bij een goede relatie mensen best verschillend mogen en kunnen zijn. Intussen duikt er steeds een mysterieuze figuur bij haar huis op die qua houding en gestalte veel van Laurens weg heeft, maar hij verbergt zijn gezicht en neemt ook meteen de benen zodra hij opgemerkt wordt door Stella, Berend of een van de kinderen. Voor zichzelf is Stella ervan overtuigd dat deze persoon inderdaad Laurens is, maar bewijzen kan ze in eerste instantie niets. Uiteindelijk krijgen ze een paar puzzelstukjes in handen, die tot de oplossing van het raadsel leiden.
Is die man inderdaad Laurens? En waarom stalkt hij haar in plaats van gewoon terug te komen?
Het verhaal leest lekker weg, hoewel sommige beslissingen van Stella wat onlogisch lijken, zeker gezien de grote problemen waarin ze zit. Waarom is ze bijvoorbeeld niet naar de politie gestapt met het verhaal van de stalker zodat er snel duidelijkheid verschaft kan worden? Stella heeft er wel een verklaring voor, maar die is wat zwak, waardoor het plot minder sterk wordt.
Het boek telt 197 bladzijden en heeft een prettig formaat, waardoor het ook onderweg of in de tuin goed te lezen is.
Al met al een boek om heerlijk mee te relaxen.
Geschreven door Simone Foekens
Er is (nog) geen extra informatie beschikbaar.